Meer dan een dozijn liefdadigheidsziekenhuizen in het noordwesten van Syrië hebben hun capaciteit gesloten of ingekrompen vanwege bezuinigingen.

Afrin, Syrië – Ongeveer vier jaar geleden, toen een door Rusland gesteund regeringsoffensief de noordwestelijke provincie Idlib in Syrië aanviel, hadden Youssef al-Jadou en zijn gezin van 10 geen andere keus dan te vluchten.

Nu hij op een koude wintermiddag in zijn tent zit in het Ahl al-Tah-kamp voor ontheemden in het noorden van Idlib, vreest al-Jadou opnieuw voor het leven van zijn gezin nadat het dichtstbijzijnde liefdadigheidsziekenhuis wegens gebrek aan financiering werd gesloten.

"Ik kan geen medicijnen kopen voor mijn kinderen", zei al-Jadou met tranen in zijn ogen. “Ik kan amper aan brood komen, hoe ga ik de zorg betalen?”

Net als het grootste deel van de bevolking in het door rebellen gecontroleerde noordwesten van Syrië, vertrouwt al-Jadou op contant geld en voedselhulp om te overleven. Maar recentelijk zijn volgens medische organisaties en lokale groepen meer dan een dozijn liefdadigheidsziekenhuizen in de regio gesloten of ingekrompen vanwege bezuinigingen door internationale donoren.

Al-Jadou zegt dat zijn kinderen ondervoed zijn en dat zijn twee vijf maanden oude baby's spierkrampen hebben. Hij lijdt ook aan een hartkwaal. Ze vertrouwden op ziekenhuizen die hen een regelmatige behandeling en gratis medicatie gaven.

Naarmate de situatie verslechtert, voelen ook medische professionals de druk.

Dr. Adib Abdulrahman spant zich in om het Haritan Charity Hospital for Women and Children in het noorden van Idlib te laten functioneren.

In december ontving hij een e-mail van de belangrijkste donor van de faciliteit, Relief International, die zei dat het de financiering moest stopzetten vanwege budgetbeperkingen. Als gevolg hiervan werken zijn medewerkers pro deo, om elke maand duizenden patiënten te huisvesten.

"Maar dit is niet duurzaam", zei Abdulrahman. "We bieden maandelijks ongeveer 7.000 patiënten gratis diensten."

Het ziekenhuis draait momenteel op 50 procent van de capaciteit vanwege een tekort aan medische apparatuur, ontsmettingsmiddelen en brandstof.

Abdulrahman zegt dat de situatie kritiek is.

"We kunnen aan het einde van de maand helemaal stoppen met werken als ik hun [personeel] geen salaris en veilige voorraden kan garanderen", zei hij.

In de stad Afrin draaide het al-Mahaba-ziekenhuis ooit de klok rond en bood het nood-, pediatrische en kraamzorg.

Nu zijn de drukke kamers en gangen leeg.

"We hadden 24/7 artsen paraat", zei directeur Majid al-Aqraa met een zucht. "Het ziekenhuis bood echt goede diensten."

Medisch personeel en humanitaire organisaties zeggen dat financieringstekorten geen nieuw probleem zijn, maar de recente bezuinigingen komen op een moment dat ziekenhuizen al onder druk staan ​​als gevolg van zware sneeuwstormen en ongebreidelde aandoeningen van de luchtwegen bij kinderen.

“Deze wanverhouding tussen behoeften en financiering is de afgelopen jaren versneld door de financiële crisis en COVID-19”, zegt dr. Fadi Hakim, advocacy manager bij de Syrian American Medical Society (SAMS).

"Seizoensgebonden infecties bij kinderen nemen toe, het aantal kinderen met bronchitis is verdubbeld."

'Enorme' behoeften

In Idlib zijn de levensomstandigheden al nijpend en blijven ze verslechteren, waarbij 97 procent van de bevolking in extreme armoede leeft en 80 procent dagelijks afhankelijk is van voedselhulp, aldus de Verenigde Naties.

Bewoners worstelen ook met de torenhoge kosten van brandstof, voedsel en medicijnen als gevolg van de waardedaling van de Turkse lira, de lokale munteenheid van het noordwesten, in plaats van het Syrische pond.

Bijna tweederde van de 4,4 miljoen mensen die in het noordwesten van Syrië wonen, is intern ontheemd, maar de VN heeft pas eind 2021 voor minder dan 40 procent van haar financieringsbehoeften voor de provincie kunnen zorgen.

Ondanks een algehele afname van gewapende confrontaties in het door oorlog verscheurde land, vrezen humanitaire organisaties dat donoren ervan uitgaan dat het conflict is beëindigd en de omstandigheden zijn verbeterd.

Claire San Filippo, hoofd van de missie van Artsen zonder Grenzen (Artsen Zonder Grenzen) Syrië, zei dat de inkrimping van de kraamzorg in Idlib vrouwen in gevaar heeft gebracht, vooral nu de economische crisis het vervoer duurder maakt.

Ze vreest dat zwangere vrouwen die medische hulp nodig hebben, langere afstanden moeten afleggen en het risico lopen te laat in het ziekenhuis te verschijnen.

"Dit verhoogt het risico op medische complicaties voor zowel de moeder als de baby", vertelde San Filippo. "In een van onze ondersteunde faciliteiten hadden we een vrouw die in feite beviel bij de ingang van de gezondheidsfaciliteit."

Over het algemeen zei ze dat de behoeften nog steeds "enorm" zijn, maar ze vreest dat meer ziekenhuizen zullen sluiten in de verarmde provincie.

Dr. Salem Abdan, directeur van het Idlib Health Directorate, zei dat hij met humanitaire organisaties heeft samengewerkt om nieuwe financieringsbronnen voor ziekenhuizen te vinden, maar geeft toe dat de situatie niet houdbaar is."Er is geen manier om de gezondheidssector in Idlib en Noordwest-Syrië zelf te financieren, vanwege de oorlog en het gebrek aan internationaal erkende autoriteiten", zei Abdan, eraan toevoegend dat de luchtaanvallen van het Russische en Syrische leger op ziekenhuizen in de loop der jaren de situatie.

"Dit alles zou het risico kunnen lopen op een totale ineenstorting van de gezondheidssector."

Abdulrahman van zijn kant zei op zijn vroegst voor augustus 2022 geen extra verlichting te verwachten.

Humanitaire organisaties zoals Artsen Zonder Grenzen hebben geprobeerd te reageren op de medische crisis, onder meer door te werken aan de verbetering van de water- en sanitaire voorzieningen in de kampen waar ontheemden worden opgevangen en door seksuele en reproductieve gezondheidsdiensten te verlenen.

"Als je deze diensten inkrimpt, riskeert dat het leven van duizenden zwangere vrouwen en meisjes en riskeert de verspreiding van door water overgedragen ziekten", zei San Filippo.

Ondertussen zei Hakim dat SAMS had geprobeerd op de situatie te reageren door een uitbreiding toe te voegen aan een van zijn kinderziekenhuizen in Idlib – maar wat daarna gebeurde, bevestigde alleen maar de ernst van de situatie.

"Op de openingsdag bereikten we een capaciteit van 90 procent", zei hij.

In het al-Rahma-kamp voor ontheemden van Lamsat, vlakbij de Turkse grens in het noorden van Idlib, maakt Sahar Darwish, een 35-jarige werkloze weduwe die bij haar drie jonge kinderen woont, zich zorgen dat ze niet ziek zal worden als ze ziek worden. medicijnen kunnen krijgen of dat ziekenhuizen niet de capaciteit hebben om voor hen te zorgen

"Het is moeilijk om naar andere [liefdadigheids]-ziekenhuizen te gaan, omdat ze nu extreem druk zijn", zei ze. “Privé zorg is geen optie. We leven in armoede.”

Ahmad al-Atrash berichtte vanuit Idlib, Syrië, en Kareem Chehayeb berichtte vanuit Beiroet, Libanon

bbabo.Net