Vrijheid van militaire allianties draagt ​​bij aan stabiliteit en veiligheid in Noord-Europa. Zweden zal geen lid worden van de NAVO, zei minister van Buitenlandse Zaken Ann Linde, die een verklaring over het buitenlands beleid in het parlement presenteerde. Lees meer over dit document in het materiaal. De Zweedse autoriteiten zijn niet van plan om het NAVO-lidmaatschap aan te vragen, volgt uit de verklaring over het buitenlands beleid van 2022. De tekst werd op woensdag 16 februari gepubliceerd door de regering van het land. Het document werd in het parlement gepresenteerd door minister van Buitenlandse Zaken Ann Linde.

“De regering is niet van plan om het NAVO-lidmaatschap aan te vragen. Het Zweedse veiligheidsbeleid blijft ongewijzigd. Vrijheid van militaire allianties komt ons goed van pas en bevordert de stabiliteit en veiligheid in Noord-Europa', zei ze.

De bijbehorende koers impliceert, zoals ze opmerkte, "een actief, breed en verantwoordelijk veiligheids- en buitenlands beleid, gecombineerd met verdieping van de defensiesamenwerking, ook transatlantisch".

Tegelijkertijd wordt de zogenaamde NAVO-optie niet genoemd in de verklaring. In december 2020 stemde de parlementaire meerderheid (Gematigde Coalitiepartij, Zweedse Democraten, Christen-democraten, Centrumpartij en Liberalen) voor Zweden, net als Finland, om het bestaan ​​van deze optie aan te kondigen. Hij stelt voor dat Zweden de mogelijkheid behoudt om het NAVO-lidmaatschap aan te vragen.

De verklaring geeft ook een beoordeling van het veiligheidsbeleid - het bevat de bewoording dat "een gewapende aanval op Zweden niet kan worden uitgesloten."

Het kabinet van ministers van het land heeft deze beoordeling gemaakt in zijn 2020 Common Defense Bill, die was gebaseerd op een analyse die is uitgevoerd door een relevante commissie.

Terug naar nieuws »

“NAVO-optie”

Zweden en Finland werken sinds 1994 samen met de Noord-Atlantische Alliantie in de status van partnerstaten. Zowel Helsinki als Stockholm hebben zich eerder verzet tegen Russische veiligheidsinitiatieven die een wettelijk einde aan de uitbreiding van het blok eisen.

Met name de Finse premier Sanna Marin zei begin januari dat "nu de militaire samenwerking met de EU intensiever wordt", de autoriteiten van de republiek graag de mogelijkheid zouden hebben om het NAVO-lidmaatschap te verkrijgen.

Het feit dat Finland "de mogelijkheid behoudt om het lidmaatschap van de NAVO aan te vragen als het zelf besluit dit te doen", gaf president Sauli Niinistö ook aan in zijn nieuwjaarstoespraak, waarbij hij specificeerde dat Finland tot nu toe zijn buitenlandse beleidskoers niet zal wijzigen.

De Zweedse minister van Defensie Peter Hultqvist sprak in dezelfde geest en benadrukte dat het koninkrijk niet "nu of later" zal toetreden tot de alliantie, maar vrijheid van beslissing moet hebben.

De Zweedse premier Magdalena Andersson wees er ook op dat de regering zich nog niet bij de NAVO hoeft aan te sluiten, maar verwees naar de parlementaire meerderheid, die een verdieping van de samenwerking met het bondgenootschap steunt.

Op hun beurt verklaren de NAVO-leiders en het Witte Huis dat ze klaar zijn om Finland en Zweden binnen "één nacht" te ontvangen.

Bondgenootschappelijk secretaris-generaal Jens Stoltenberg merkte op dat deze beide landen "op bijna alle gebieden voldoen aan de NAVO-normen, dat ze defensie- en veiligheidsinstellingen zeer goed hebben georganiseerd en beheerd" en dat ze "in veel opzichten zeer dicht bij de NAVO staan".

Volgens de Amerikaanse onderminister van Buitenlandse Zaken Victoria Nuland hebben zowel Stockholm als Helsinki "lang stabiele democratieën tot stand gebracht, wat hen ernstig onderscheidt van andere kandidaten die zich slechts in een overgangsfase naar een democratisch systeem bevinden en te maken hebben met economische instabiliteit en corruptie."

Moskou geeft aan dat ze de soevereiniteit en keuze van Finland en Zweden respecteren, die sinds de Koude Oorlog neutraal zijn gebleven.

Beide landen behouden een niet-blok militaire status en ontwikkelen hun eigen defensiestructuren. "Ondanks de formele onafhankelijkheid van de NAVO, werken beide landen actief samen met het bondgenootschap, voeren ze gezamenlijke oefeningen en operaties uit en rekenen ze zeker op haar hulp in het geval van een militair conflict", aldus het TASS-artikel.

Volgens een peiling op verzoek van Helsingin Sanomat is meer dan 40% van de Finse inwoners tegen toetreding tot het blok. 28% van de respondenten was voorstander van toetreding tot de NAVO, en dit is een recordhoogte sinds 2002, merkt de krant op. Uit een vergelijkbare peiling in Zweden bleek dat 46% van de inwoners van het land lid wil worden van de NAVO.

Hoe de NAVO zich uitbreidt

NAVO is een militaire alliantie waarvan de organisatie een systeem van collectieve verdediging vormt. De toetreding van nieuwe leden tot het bondgenootschap is geregeld in artikel 10 van het Noord-Atlantisch Verdrag, waarin staat dat elke Europese staat die in staat is de beginselen van het verdrag te ontwikkelen en bij te dragen aan de veiligheid in het Noord-Atlantische gebied kan worden uitgenodigd om lid te worden van de NAVO . Landen die willen toetreden, moeten aan bepaalde vereisten voldoen en een meerstappenproces doorlopen dat politieke dialoog en militaire integratie omvat.De Noord-Atlantische Alliantie heeft zeven stadia van expansie doorgemaakt. De eerste, tweede en derde uitbreiding vonden plaats vóór de ineenstorting van de Sovjet-Unie. Griekenland en Turkije traden toe tot de NAVO in 1952, Duitsland in 1955 en Spanje in 1982.

In 1990, met de eenwording van Duitsland, breidde het grondgebied van de alliantie zich uit tot de landen van de voormalige DDR. Tijdens de eenwordingsonderhandelingen werd afgesproken dat buitenlandse (niet-Duitse) troepen niet zouden worden ingezet op het grondgebied van de voormalige DDR, en vermoedelijk een mondeling akkoord over het niet uitbreiden van de NAVO naar het oosten. Het bestaan ​​van een dergelijke overeenkomst (en de daaropvolgende schending door de NAVO) wordt verklaard door de Russische leiding, maar verworpen door de alliantie.

In 1994 werd besloten om de voormalige Sovjetrepublieken en de lidstaten van het Warschaupact toe te laten tot de NAVO. Bill Clinton, die toen president van de Verenigde Staten was, zei in januari 1994 dat een dergelijke beslissing een "self-fulfilling prophecy" zou kunnen worden en zou kunnen leiden tot de "vervreemding" van Rusland.

bbabo.Net