Inwoners van een stad zeggen dat ze gedwongen zijn hun nieren te verkopen om de eindjes aan elkaar te knopen.

Zonder werk, met schulden en moeite om zijn kinderen te voeden, had Nooruddin het gevoel dat hij geen andere keuze had dan een nier te verkopen - een groeiend aantal Afghanen die bereid was een orgaan op te offeren om hun gezin te redden.

De praktijk is zo wijdverbreid geworden in de westelijke stad Herat dat een nabijgelegen nederzetting somber wordt genoemd "een-nierdorp".

"Ik moest het doen in het belang van mijn kinderen", vertelde Nooruddin aan bbabo.net in de stad, dicht bij de grens met Iran.

"Ik had geen andere optie."

Afghanistan is in een financiële crisis beland na de overname door de Taliban zes maanden geleden, waardoor de toch al nijpende humanitaire situatie na twintig jaar oorlog en bezetting door de Verenigde Staten nog verslechterd is.

Volgens de Verenigde Naties lijdt meer dan de helft van de 38 miljoen inwoners van het land aan acute honger en lopen bijna 9 miljoen Afghanen het risico op hongersnood.

De buitenlandse hulp die het land ooit ondersteunde, keerde maar langzaam terug in de nasleep van de Amerikaanse sancties. De economie van het land staat op instorten nadat internationale financiële instellingen de financiering hebben stopgezet en de VS de activa van Afghanistan hebben bevroren. De Amerikaanse president Joe Biden besloot eerder deze maand om ongeveer $ 7 miljard aan Afganse activa in te houden en de helft van het geld te gebruiken als compensatie voor de slachtoffers van de aanslagen van 9/11.

Hulporganisaties en experts hebben opgeroepen tot opheffing van de sancties tegen de Taliban, omdat de maatregelen de humanitaire crisis verergeren.

Het trickle-down-effect heeft vooral Afghanen gekwetst zoals Nooruddin, 32, die zijn fabrieksbaan opzegde toen zijn salaris kort na de terugkeer van de Taliban werd verlaagd tot 3.000 Afghanen (ongeveer $ 30), ten onrechte in de veronderstelling dat hij iets beters zou vinden.

Maar met honderdduizenden werklozen in het hele land was er niets anders beschikbaar.

In wanhoop verkocht hij een nier als een kortetermijnoplossing.

"Ik heb er nu spijt van", zei hij buiten zijn huis, waar vervaagde kleren aan een boom hangen en een plastic laken als ruit dient.

“Ik kan niet meer werken. Ik heb pijn en kan niets zwaars tillen.”

Zijn familie vertrouwt nu voor geld op zijn 12-jarige zoon, die schoenen poetst voor 70 cent per dag.

Een nier voor $ 1.500

Nooruddin was een van de acht mensen die bbabo.net sprak die een nier hadden verkocht om hun gezin te voeden of schulden af ​​te betalen - sommigen voor slechts $ 1.500.

In Afghanistan is de praktijk echter niet gereguleerd.

“Er is geen wet … om te controleren hoe de organen kunnen worden gedoneerd of verkocht, maar de toestemming van de donor is noodzakelijk”, zegt Mohammad Wakil Matin, een voormalig topchirurg in een ziekenhuis in de noordelijke stad Mazar-i-Sharif.

Mohamad Bassir Osmani, een chirurg in een van de twee ziekenhuizen waar de meeste transplantaties van Herat worden uitgevoerd, bevestigde dat "toestemming" de sleutel was.

"We vragen schriftelijke toestemming en een video-opname van hen, vooral van de donor", zei hij, eraan toevoegend dat er de afgelopen vijf jaar honderden operaties zijn uitgevoerd in Herat.

“We hebben nooit onderzocht waar de patiënt of donor vandaan komt, of hoe. Het is niet onze taak."

De Taliban hebben niet gereageerd op verzoeken van bbabo.net om commentaar op de praktijk, maar Osmani zei dat de nieuwe heersers van het land plannen hebben om de handel aan banden te leggen en een commissie vormen om deze te reguleren.

Afghanen die wanhopig op zoek zijn naar geld, worden meestal geëvenaard door makelaars met rijke patiënten, die vanuit het hele land – en soms zelfs vanuit India en Pakistan – naar Herat reizen.

De ontvanger betaalt zowel de ziekenhuiskosten als de donor.

Azyta's familie had zo weinig eten dat twee van haar drie kinderen onlangs zijn behandeld voor ondervoeding.

Ze had het gevoel dat ze geen andere keuze had dan een orgel te verkopen en ontmoette openlijk een makelaar die haar koppelde aan een ontvanger uit de zuidelijke provincie Nimroz.

"Ik heb mijn nier verkocht voor 250.000 Afghanen [ongeveer $ 2.700]", zei ze vanuit haar kleine vochtige kamer.

"Ik moest het doen. Mijn man werkt niet, we hebben schulden”, voegde ze eraan toe.

Nu is haar man, een dagloner, van plan hetzelfde te doen.

“Mensen zijn armer geworden”, zegt hij. "Veel mensen verkopen hun nieren uit wanhoop."

'Een-nier dorp'

Aan de rand van Herat ligt Sayshanba Bazaar, een dorp dat bestaat uit honderden mensen die ontheemd zijn door jaren van conflict.

Bekend als "een-nierdorp", het is waar tientallen bewoners hun organen hebben verkocht nadat het woord dat onder behoeftige families was verspreid over het geld dat verdiend moest worden.

Van één gezin hebben vijf broers de afgelopen vier jaar elk een nier verkocht, in de veronderstelling dat het hen van de armoede zou redden.

"We hebben nog steeds schulden en zijn even arm als voorheen", zei Ghulam Nebi, terwijl hij zijn litteken liet zien.

In ontwikkelde landen leiden donoren en ontvangers meestal een volledig en normaal leven, maar hun gezondheid na de operatie wordt meestal nauwlettend gevolgd - en ook afhankelijk van een evenwichtige levensstijl en voeding.

Die luxe is vaak niet beschikbaar voor arme Afghanen die een nier verkopen en toch in armoede verstrikt raken – en soms in een slechte gezondheid.Matin zei dat slechts enkele donoren voor vervolgcontroles zorgden.

"Er zijn geen openbare gezondheidsfaciliteiten om nierverkopers en donoren te registreren voor regelmatige onderzoeken om de gevolgen voor hun gezondheid te controleren", zei hij.

Shakila, op 19-jarige leeftijd al moeder van twee kinderen, onderging de procedure kort voordat de Taliban de macht grepen, waarbij ze een makelaar omzeilde door een patiënt in een ziekenhuis in Herat te zoeken.

"We hadden geen keus vanwege de honger", zei Shakila, met zwarte eyeliner en een sjaal die de rest van haar gezicht bedekte.

Ze verkocht haar nier voor $ 1.500, waarvan het grootste deel ging om de familieschuld te betalen.

Ondertussen wacht de moeder van drie Aziza op haar kans nadat ze een ziekenhuismedewerker heeft ontmoet die haar probeert te matchen met een donor.

"Mijn kinderen zwerven op straat om te bedelen", zei ze met opwellende tranen tegen bbabo.net.

"Als ik mijn nier niet verkoop, zal ik gedwongen worden mijn eenjarige dochter te verkopen."

bbabo.Net