Het Russische ministerie van Defensie kondigde het eerste niet-humanitaire staakt-het-vuren aan sinds het begin van de oorlog in Oekraïne op 24 februari. De map zegt dat het "de militaire activiteit rond Kiev en Tsjernihiv drastisch zal verminderen".

De motivatie is om de vredesonderhandelingen te vergemakkelijken die deze dinsdag (29) persoonlijk zijn hervat in Istanbul, in aanwezigheid van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan zelf. Maar als de stap loont, geeft het het Kremlin ook de tijd om zijn oorlogstoespraak aan te passen en Vladimir Poetin in staat te stellen de overwinning te claimen in de veel bekritiseerde actie.

Oekraïense onderhandelaars deden het aanbod van militaire neutraliteit - een van de centrale doelen van Rusland in het conflict, om te voorkomen dat zijn buurland lid werd van de NAVO, de westerse militaire alliantie. Daartoe eisen ze een einde aan de vijandelijkheden en de terugtrekking van de Russische troepen.

In ruil daarvoor vragen ze om externe veiligheidsgaranties, iets wat qua vorm nogal onzeker is, maar die volgens presidentieel adviseur Mikhailo Podoliak bescherming zou betekenen analoog aan de bescherming die NAVO-leden elkaar geven. Turkije, een mix van Poetins rivaal en bondgenoot en sympathiek tegenover de regering van Volodymyr Zelensky in Kiev, is een kandidaat – maar het is ook de NAVO, wat de vergelijking moeilijk maakt.

De aanwezigheid van Erdogan in de gesprekken in het prachtige Ottomaanse paleis van Dolmabahçe legt echter een tot nu toe ongehoord gewicht in de onderhandelingen. De Russische hoofdonderhandelaar Vladimir Medinski zei zelfs dat een Poetin-Zelensky-top zou kunnen plaatsvinden als er een akkoordtekst klaar is en door beide partijen wordt goedgekeurd.

Oekraïners komen ook overeen om binnen 15 jaar te praten over de status van de Krim, de historische Russische regio die door Poetin in 2014 werd geannexeerd.

De Russische viceminister van Defensie, Alexander Fomin, zei dat het staakt-het-vuren bedoeld is om "het wederzijdse vertrouwen te vergroten en voorwaarden te scheppen voor toekomstige onderhandelingen om het doel van het ondertekenen van een vredesakkoord met Oekraïne te bereiken". In het Westen zal het worden gelezen als een bekentenis van militair onvermogen.

Poetin heeft altijd zijn opties opengelaten in een oorlog, en heeft nooit toegegeven aan een volwaardige invasie met het oog op bezetting, ook al suggereerde de actie dat. Dinsdag, voordat het staakt-het-vuren werd aangekondigd, zei de Russische minister van Defensie, Sergei Choigu, dat het "hoofddoel" "de bevrijding van Donbass" was.

"De belangrijkste doelstellingen van de eerste fase van de operatie zijn voltooid. Het gevechtspotentieel van de Oekraïense strijdkrachten is aanzienlijk verminderd, wat het mogelijk maakt om onze aandacht en onze inspanningen te richten op het bereiken van het hoofddoel, de bevrijding van Donbass, "Zei de minister in een verklaring. vergadering die werd uitgezonden.

Vorige week spraken de Russische strijdkrachten al over de eerste fase van de oorlog. Op het veld waren sindsdien drie bewegingen te zien. Ten eerste de Russische terugtrekking uit steden rond Kiev, die Oekraïne claimde als militaire overwinningen, hoewel het vitale Tsjernihiv (ten noordoosten van de hoofdstad) werd belegerd.

Ten tweede, de vernietiging van het resterende Oekraïense verzet in Mariupol, waardoor de smeulende cluster van ruïnes een centraal punt wordt van de landverbinding tussen de Donbass en de Krim.

Tot slot, zoals Choigu duidelijk maakte, een tactische wending gericht op het aanvallen van het centrum van de Oekraïense troepen langs de Donbass-grenzen. Als er vanuit de Krim voldoende versterkingen naar het zuiden zijn, is het mogelijk dat de Russen deze jagers zullen proberen te omsingelen - die naar het westen kunnen vluchten naar Kiev of hun geluk beproeven. Of alleen al de dreiging ervan kan helpen om tot overeenstemming te komen.

Het voorbeeld van Mariupol laat zien dat het Russische offensief, ondanks zijn incompetentie in veel opzichten, zonder voorbehoud gokt op een uitputtingsslag wanneer dat nodig is.

Wat betekent dat? Dat Poetin misschien probeert het conflict te beëindigen op voorwaarden die hem in staat stellen om thuis de overwinning op te eisen. In het Westen zal worden gewezen op de bizarre gebreken en logistieke problemen van zijn campagne, maar als Donbass onafhankelijk en fysiek verenigd wordt met de Krim, zal de nationalistische droom van Nieuw Rusland aan de kust van de Zwarte Zee worden waargemaakt.

Het probleem voor de Rus is dat de omvang van zijn oorlog, met meerdere aanvalsfronten en de poging om Kiev te omsingelen, erop wijst dat hij op zijn minst de capitulatie van Zelensky onder dwang wilde. Het werkte niet en zijn troepen waren te verspreid om een ​​definitieve slag toe te brengen.

Vanuit een retorisch oogpunt zal het Kremlin kunnen zeggen dat alles wat Poetin op de eerste dag van de oorlog heeft aangekondigd, zal zijn vervuld - het valt nog te bezien wat ze zullen doen met de belofte om hun buurman te "denazificeren", die in de eerste dagen van de campagne werd een verzoek van de president aan het Oekraïense leger om Zelensky en zijn regering van "neo-nazi's en junkies" omver te werpen.Die dagen zijn allang voorbij, en het zal altijd mogelijk zijn om te zeggen dat de militaire druk op Kiev altijd mild is geweest in vergelijking met de vernietiging van Marioepol en zelfs de belegering van Charkov. In feite hebben de Russen de Oekraïense militaire infrastructuur hard geraakt en zelfs de industriële defensiebasis van het land vernietigd.

Daarom kan de nederlaag van Poetin in de westerse visie een overwinning zijn die voldoende is om zijn binnenlandse steun te behouden. Het valt nog te bezien wat dit ontwerp zal zijn in het midden van de onderhandelingen en hoe bereid Kiev zal zijn om de uitsnijding van het zogenaamde Nieuwe Rusland te accepteren.

"Het lijkt waarschijnlijk dat de eisen van [Moskou] extremer zijn. Ze lijken een algemene oorlog te hebben gevoerd, niet alleen ​​gebied dat ze al onder controle hebben te formaliseren. Ze voeren een oorlog die is ontworpen met grotere ambities", zegt George Friedman van het Amerikaanse adviesbureau Geopolitical. Futures, een van Amerika's toonaangevende strategische analisten.

Het zou natuurlijk allemaal een dekmantel kunnen zijn, en Moskou probeert alleen tijd te winnen om zijn tactieken te herzien voor het strategische doel om Zelensky omver te werpen en een marionettenregime in Kiev te installeren. Het verzet van de bevolking suggereert echter dat het plan onsmakelijk is, hoewel presentatoren van Russische staats-tv-talkshows al openlijk praten over "Oekraïne hebben, of ze het nu willen of niet".

Kiev verbergt ook zijn bedoelingen, zoals te verwachten was. Het ene uur schreeuwt Zelensky om wapens en steun bij virtuele bezoeken aan parlementen over de hele wereld, het andere uur geeft hij nuchtere interviews waarin hij zegt de realiteit in Donbass te herkennen en de door Moskou geëiste neutraliteit te accepteren.

Nogmaals, het is een woordspeling: met de mate van territoriaal conflict dat het heeft met Rusland, zou Oekraïne nooit deel uitmaken van de NAVO, tenzij de Brusselse bende de Derde Wereldoorlog zou willen oplopen. Maar over welke neutraliteit spreekt Zelensky?

Friedman wedt dat hij alleen de mogelijkheid heeft om het Zweedse model over te nemen, dat formeel geen NAVO is, maar sinds de Koude Oorlog aan de goede kant van het West-Rusland-geschil staat. Een centraal punt is een dergelijk verzoek van veiligheidsgaranties van derden om afkoop zonder die naam te accepteren.

bbabo.Net