Het Iraanse regime valt steeds vaker in het buitenland met als doel zijn tegenstanders het zwijgen op te leggen en een mogelijke wijdverbreide opstand in eigen land te voorkomen.

De recente onderzoeken in Albanië naar een groep spionnen van het Iraanse regime haalden geen krantenkoppen in de VS. Maar wat is er eigenlijk gebeurd? In juli heeft de speciale structuur van het land voor de bestrijding van corruptie en georganiseerde misdaad verschillende Iraanse staatsburgers gearresteerd en ondervraagd wegens spionage, naar verluidt namens het Iraanse regime. De Albanese politie viel binnen in appartementen en kantoren waar ze kennelijk verboden activiteiten uitvoerden.

Deze onthullingen zijn echt nieuwswaardig. Volgens de Albanese politie werden deze personen al enkele jaren onderzocht. Hun spionageactiviteiten vonden naar verluidt plaats op Albanees grondgebied in opdracht van de Islamitische Revolutionaire Garde, een entiteit die door de VS is aangewezen als een buitenlandse terroristische organisatie, en het ministerie van Inlichtingen en Veiligheid. De Albanese speciale rechtbanken keurden het onderzoek en de invallen goed om een ​​“mogelijke terroristische aanval” tegen de belangrijkste Iraanse oppositie, de Nationale Raad van Verzet van Iran, te voorkomen, die zijn hoofdkwartier heeft in Ashraf 3, in de buurt van Tirana.

Opeenvolgende bezoeken aan Ashraf 3 door de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo en ex-vice-president Mike Pence in respectievelijk mei en juni van dit jaar om de leider van de oppositionele groep, Maryam Rajavi, te ontmoeten, zijn indicatief voor de druk die Teheran voelt terwijl het wordt geconfronteerd enorme binnenlandse onrust. Deze gebeurtenissen gebeuren niet in een vacuüm. Ze vallen samen met de geopolitieke realiteit van de oppositie in het Midden-Oosten tegen de ambities van het Iraanse regime om de regio te domineren, evenals de pogingen van Rusland om zijn alliantie met de heersers in Teheran te versterken om elke verandering in de status-quo te voorkomen.

Teheran haalt hoogstwaarschijnlijk uit naar de NCRI in het buitenland vanwege de angst dat het de volgende wijdverbreide opstand in eigen land kan aanwakkeren

Dr. Majid Rafizadeh

Andere terroristische complotten tegen de oppositie in Albanië, Frankrijk, de VS en Denemarken zijn al verijdeld. Een Iraanse diplomaat zit in de gevangenis in België, drie zijn verdreven uit Frankrijk en Nederland, en een in Denemarken gearresteerde terrorist is ontmaskerd als nauw verbonden met de ambassadeur van het regime in Noorwegen.

Het regime haalt hoogstwaarschijnlijk uit naar de NCRI in het buitenland uit angst dat het de volgende wijdverbreide opstand in eigen land zou kunnen aanwakkeren. Sinds de massamoorden van het regime in november 2019 zijn er verschillende opstanden ontstaan ​​en nu het publiek wankelt door sociale crises zoals de stijging van de voedselprijzen, zijn de patronen van publieke onrust onmiskenbaar onmiskenbaarder dan ooit.

Het Iraanse regime zou de wereld doen geloven dat de uitkomst van een regimewisseling ofwel een terugkeer naar het vorige politieke establishment zou zijn, ofwel een neergang in een factievete. En zo komen we aan bij het andere front dat het Iraanse regime gebruikt: een desinformatiecampagne die zijn tegenstanders demoniseert, waaronder de NCRI, wiens leden opperste leider Ali Khamenei heeft beschreven als de "voetsoldaten" van de opstand. Teheran is wanhopig op zoek naar westerse journalisten en media die kunnen worden overgehaald om zijn verhalen te verspreiden en de oppositionele groep te belasteren, in combinatie met een wijdverbreide campagne om Facebook en Twitter te manipuleren.

Teheran maakt ook gebruik van de diensten van Iraanse staatsburgers die zich voordoen als journalisten om de bevelen van het ministerie van Inlichtingen en Veiligheid uit te voeren. In 2018 sloot Facebook bijvoorbeeld 652 accounts en Twitter sloot 770 accounts die werden beschouwd als valse profielen voor advertenties van de Iraanse overheid en de verspreiding van pro-Iraans nepnieuws en leugens.

Het regime probeert zijn tegenstanders in diskrediet te brengen en te demoniseren in een poging de schijnwerpers te ontwijken die zij hebben geplaatst op zijn mensenrechtenschendingen, zijn geheime kernwapenprogramma, zijn sponsoring van terrorisme en zijn inmenging in het Midden-Oosten. Helaas zijn sommige mensen, waaronder journalisten, maar al te bereid om naïef, of misschien zelfs kwaadwillig, elk greintje verkeerde informatie over de Iraanse oppositie op te sommen en elke greintje pro-regime-propaganda aan te vullen.

De desinformatiecampagne over de tegenstanders van het regime is hoogstwaarschijnlijk gericht op het zaaien van wantrouwen en verwarring in de hoofden van het westerse publiek, waardoor het voor westerse beleidsmakers en publieke figuren moeilijk wordt om de beweging tegen het Iraanse regime te steunen. Door valse verhalen en nepnieuws te verspreiden, lijkt het Iraanse regime ook de reguliere media te manipuleren, wat de reputatie en integriteit van een reeds lang bestaande, progressieve politieke beweging ertegen zou kunnen schaden. Het heeft een beeld van de groep verspreid dat het tegenovergestelde is van wat veel publieke figuren die contact hebben gehad met de leden en het leiderschap van de beweging door directe ervaring gevormd hebben.Alle gerenommeerde sociale media moeten zich zorgen maken over het feit dat het Iraanse regime verkeerde informatie verspreidt en vooringenomenheid gebruikt tegenstanders.

Het is de taak van de internationale gemeenschap om de toenemende terreuractiviteiten van het Iraanse regime in het buitenland onmiddellijk te bestrijden en de wijdverbreide desinformatiecampagne van Teheran tegen te gaan.

•

Disclaimer: meningen van schrijvers in deze sectie zijn van henzelf en weerspiegelen niet noodzakelijk het standpunt van Bbabo.Net

bbabo.Net