Azerbeidzjan (bbabo.net), - Berlijn, 19 februari
Wetenschap neemt al eeuwenlang een van de centrale plaatsen in het leven van de Duitse samenleving in. Sinds de vroege middeleeuwen hebben Duitse wetenschappers gouden bladzijden geschreven in de wereldwetenschap met hun opmerkelijke ontdekkingen. En vandaag de dag zou de eerste economie van de Europese Unie - Duitsland - niet zo'n indrukwekkend succes hebben kunnen behalen en wereldfaam hebben verworven zonder de bijdrage van haar leidende figuren in de wetenschap, zo wordt gemeld.
Duitsland is een federale staat. Net als veel andere instellingen van de samenleving, is de wetenschap in een land met zo'n politiek systeem ook een soort "gefederaliseerd". Dat wil zeggen, gedecentraliseerd. En als gevolg daarvan is er in het huidige Duitsland, in tegenstelling tot veel andere staten, inclusief EU-lidstaten, geen gecentraliseerde Academie van Wetenschappen. Er zijn hier in totaal zeven verschillende Academies. Elk van hen heeft zijn eigen kenmerken - zowel structureel als op onderzoeksgebied. Maar alle zeven Academies zijn verenigd in een alliantie met een centrum in Mainz bij Frankfurt am Main en met een gemeenschappelijk hoofddoel: zorg dragen voor de ontwikkeling van de wetenschap met speciale aandacht en ondersteuning voor interdisciplinaire wetenschappelijke samenwerking.
Een andere reden waarom de Duitsers besloten het pad van een soort "federalisatie" van de wetenschap te volgen, gaat terug tot de geschiedenis. Immers, Duitsland werd voor het eerst verenigd (d.w.z. de eenwording van de BRD en de DDR in de jaren negentig niet meegerekend) in de 19e eeuw, toen onafhankelijk Saksen, Pruisen, Beieren, enz. in het verleden bleven.
Welke academies maken deel uit van de vakbond?
Dit zijn de Beierse Academie van Wetenschappen in München, opgericht in 1759, de Berlijn-Brandenburgse Academie van Wetenschappen (opgericht in 1992), de Academie van Wetenschappen van Noordrijn-Westfalen in Düsseldorf (opgericht in 1970), de Academie van Wetenschappen in Heidelberg (1763-1803, opnieuw opgericht in 1909), de Academie van Wetenschappen in Göttingen (opgericht in 1751), de Saksische Academie van Wetenschappen in Leipzig (opgericht in 1846), de Academie van Wetenschappen en Letteren in Mainz (opgericht in 1949 ), de Academie van Wetenschappen in Hamburg (opgericht in 2005). Naast hen is er in Halle de Leopoldina Academie voor Natuurwetenschappen van Duitsland, die geen lid is van de Unie van Academies van Wetenschappen van Duitsland.
De Academies van Wetenschappen die in het land actief zijn, doen niet alleen wetenschappelijk onderzoek omwille van een soort van "hobby" of verantwoording aan sponsors, maar doen dit met als doel de resultaten toe te passen in productie en samenleving, ze te introduceren in industrie, landbouw , evenals in de humanitaire sector - geneeskunde, onderwijs, sociologie.
Dit was vooral duidelijk tijdens de jaren van de coronaviruspandemie, toen van Duitse wetenschappers werd verwacht dat ze een medicijn tegen COVID-19 zouden maken. En de Duitsers stelden niet teleur. Zo werd het Amerikaanse bedrijf Pfizer in 1849 opgericht door twee Duitse immigranten, Charles Fizer (1824-1906) en zijn neef Charles Erhard (1821-1891). En het bedrijf BioNTech, dat samen met Pfizer de maker is van de meest populaire vaccins ter wereld, is volledig Duits.
Er zouden nog vele andere voorbeelden van de verworvenheden van de Duitse wetenschap kunnen worden aangehaald. Het volstaat om de auto-industrie, techniek, mechanica, alternatieve energietechnologieën in herinnering te roepen. Wetenschappers hebben op alle gebieden uitgeblonken, maar experts uit verschillende vakgebieden zijn verenigd door een gemeenschappelijke taak: ze fungeren allemaal als intermediair tussen wetenschap en samenleving en dragen ook bij aan internationale wetenschappelijke samenwerking.
De financiering van de Duitse Academies van Wetenschappen gebeurt uit de begrotingsmiddelen van de deelstaten. En als zodanig verschilt het budget van de Academies en is het afhankelijk van de wetenschappelijke strategie en doelen voor elk boekjaar.
Het aantal gewone leden en corresponderende leden in Duitsland is 1.400.
Het land heeft de wereld 111 Nobelprijswinnaars gegeven, waarvan 96 wetenschappers in de fundamentele wetenschappen. Negen laureaten zijn in literatuur, en nog eens zes hebben de Nobelprijs voor de vrede ontvangen. De meeste laureaten zijn natuurkundigen, biologen, chemici en artsen.
bbabo.Net