Nu de gewaardeerde autonomie van SBP in de zak zit, zou dit een goed moment zijn geweest voor de gekozen vertegenwoordigers van het Pakistaanse volk om een ​​onpartijdig debat in het huis te starten over hoe de Bank groei en prijzen in evenwicht zou moeten brengen; om gezond voedsel tot nadenken te bieden voor monetaire autoriteiten, als niets anders. Maar het is jammer dat de senaatsprocedures te vol zitten met wetgevers die elkaar vergif uitspugen om dergelijke technische details veel tijd of zelfs nadenken te geven. Maar dit zijn zeer belangrijke zaken. En ook al is de staatsbank nu veel vrijer dan voorheen om ze naar eigen goeddunken aan te pakken, toch moet iedereen het geven en nemen begrijpen dat een dergelijk beleid altijd met zich meebrengt.

Dat Pakistan een consequent hogere BBP-groei nodig heeft, staat buiten kijf. Maar het is ook waar dat een grotere economische activiteit die nodig is om een ​​sterke groei aan te wakkeren, ook de prijzen zal opdrijven; iets waar het land zich op dit moment of zelfs in de nabije toekomst niet al te veel van kan veroorloven. Het enige waar de SBP, of zelfs het ministerie van Financiën, op rekent voor een rustiger toekomst in termen van inflatie, is het vooruitzicht dat de internationale grondstofprijzen in de komende kwartalen zullen dalen. Maar als dat niet gebeurt, of zelfs als het niet gebeurt in de mate die nodig is, dan zullen zowel de monetaire en fiscale autoriteiten als het bedrijfsleven terug naar de tekentafel moeten gaan om met iets te komen dat werkt in tegen de achtergrond van hoge prijzen.

SBP heeft dus een zware taak voor de boeg. Als het alleen voor groei gaat, zal het luchtafweergeschut krijgen voor nog meer inflatie en zal de regering er ook slecht uitzien. Als het de groei negeert en de inflatie terugdringt, zal het worden beschuldigd van het verstikken van de economische activiteit en het drukken van banen en lonen net wanneer het tegenovergestelde nodig was, en zal de regering er nog slechter uitzien. Daarom moet het bepalen wat het dichtst bij het evenwicht ligt dat de omstandigheden toestaan. Gezien deze omgeving was het beter geweest om hierover in de Eerste Kamer te praten in plaats van het debat te reduceren tot een ongewenste knokpartij. *

bbabo.Net