Canada (bbabo.net), - De demonstranten van het "Vrijheidskonvooi" kwamen naar de hoofdstad van Canada om geschiedenis te schrijven.

En dat zullen ze - alleen niet om de redenen die velen van hen zich voorstellen.

Dit is niet het begin van een volksopstand die de Canadese regering tot in haar kern zal schudden, de premier in de gevangenis zal zetten, de senaat en gouverneur-generaal Mary Simon de hoogste autoriteit van het land zal maken, een einde zal maken aan alle vaccinmandaten en andere COVID-19-beperkingen, en start een libertaire revolutie van absolute rechten zonder sociale verantwoordelijkheid.

De premiers van Ontario en Quebec zullen niet worden aangeklaagd wegens verraad, en evenmin zal de Chief Public Health Officer van Canada dat doen.

Ondanks wat sommige demonstranten hun medeburgers willen laten geloven, zullen toekomstige historici niet in één adem spreken over antivaccinatie- en antimaskeractivisten met vrijheidsstrijders als Louis Riel, Rosa Parks en de geallieerde soldaten die overlevenden van de oorlog bevrijdden. Holocaust.

Wat historici zich zullen herinneren van dit midwinterprotest – inclusief de afsluiting van Wellington en andere straten van Ottawa door een paar honderd grote platforms en kleinere vrachtwagens – is de volgende voetnoot bij het verhaal van de monumentale strijd van Canada tegen COVID-19: “Eind januari 2022, een klein maar luidruchtig deel van de bevolking van het land, volledig uit de pas met de grote meerderheid van de gevaccineerde Canadezen, kookte over van woede en wrok omdat het onvermijdelijk werd gemarginaliseerd en onder druk werd gezet om zich te conformeren in het midden van een eens in de eeuw wereldwijde noodsituatie op gezondheidsgebied die nationale consensus, gezamenlijke collectieve actie en een fundamenteel geloof in de wetenschap vereiste.”

Het Vrijheidskonvooi verdient misschien ook vermelding in een toekomstige geschiedenis van de Conservatieve Partij van Canada als een voorbeeld van haar rampzalige flirt met antidemocratische krachten die een anders slechts ongelukkige, misplaatste randbeweging van enkele niet-gevaccineerde Canadezen infiltreerden en in diskrediet brachten.

Zoom? Ja, dat heeft Trudeau goed begrepen. De zwaar gestoorde conservatieve leider Erin O'Toole heeft geprobeerd het koord te bewandelen tussen het prijzen van het protest als een belangrijk symbool van de pandemische angst van de Canadezen en het vermijden van openlijke steunbetuigingen voor zijn onsamenhangende en deels gevaarlijke doelen. Ondertussen tweet het meer dreigende, grijpende Tory-parlementslid Pierre Poilievre - nu opgesloten in een strijd met O'Toole over de ziel van hun partij voorafgaand aan een caucus-leiderschapsstemming op woensdag - zorgvuldig geënsceneerde, "vrolijke" foto's van zichzelf met geselecteerde demonstranten om zijn brede sympathie voor hun zaak over te brengen.

Maar als O'Toole of Poilievre in de verleiding komen om zich nauwer aan te sluiten bij de demonstranten, heeft een reeks gewelddaden gepleegd door een handvol malafide demonstranten het gevaar van een dergelijke strategie duidelijk gemaakt: het ontvouwen van een Zuidelijke vlag; de occasionele weergave van swastika's; dronken "dansen" en urineren op het graf van de onbekende soldaat; het inhuren van een bronzen Terry Fox om een ​​ondersteboven Maple Leaf en "Mandate Freedom"-bord vast te houden; het zwermen van het Rideau Center door een anti-masker flitsmeute; het instorten van een lokale gaarkeuken door opdringerige demonstranten die gratis maaltijden eisten.

Dit waren, het moet gezegd, afwijkingen. En niet om bepaalde incidenten die door de politie worden onderzocht te minimaliseren, maar er is een statistische waarschijnlijkheid dat er elke keer dat er een grote groep mensen is, meerdere daden van pure domheid zullen plaatsvinden.

Een paar uur doorgebracht met het mengen met Hill-demonstranten op het hoogtepunt van hun protestmiddag op zaterdag was genoeg om de minder schokkende, meer typische thema's van de deelname van mensen te onderscheiden: verzet tegen alle vaccinmandaten en een felle haat tegen Trudeau en zijn regering.

Sommigen zijn er natuurlijk van overtuigd dat de pandemie zelf een grote samenzwering is; sommigen willen dat Trudeau en andere politieke leiders op staande voet uit hun ambt worden gezet (en vervolgd wegens vermeende misdaden tegen de menselijkheid); sommigen zien een sterkere omarming van Gods geboden - "Leef door geloof, niet door angst" - als de ware weg uit de pandemie; en sommigen beweren dat onbelemmerde persoonlijke vrijheid zo heilig is dat het altijd voorrang moet krijgen op andere rechten, zelfs ten koste van het collectieve welzijn van Canada.

Het was verhelderend dat voormalig conservatief parlementslid en kabinetsminister Maxime Bernier – nu hoofd van de Volkspartij van Canada – als een rockster werd lastiggevallen toen hij zich zaterdag net voor het middaguur bij de menigte voegde. Outcast Ontario MPP Randy Hillier, een andere ex-conservatief die de anti-masker, anti-vaxxer zaak heeft omarmd, arriveerde tegelijkertijd met vele knuffels en handdrukken.

Dus ja, duidelijk, de rand.Alle demonstranten zijn ziek en moe van COVID-19, net als de rest van ons; dit verdient veel empathie. Vaccinatiemandaten en andere maatregelen op het gebied van de volksgezondheid die de afgelopen twee jaar zijn opgelegd, hebben voor iedereen nadelige gevolgen gehad. En helaas, gezien het feit dat sommige van deze demonstranten trots niet-gevaccineerd zijn en zich verzetten tegen het dragen van maskers en vermoedelijk andere elementaire anti-COVID-maatregelen, hebben ze vrijwel zeker meer banenverlies en andere ontberingen geleden dan de rest van de bevolking – inclusief ziekte en het verlies van familieleden aan de ziekte.

Desalniettemin waren de mandaten noodzakelijk om het voortbestaan ​​van zoveel mogelijk kwetsbare Canadezen te verzekeren in het licht van een niet-aflatend virus. Volksgezondheidsdeskundigen en regeringen hebben burgers gepleit om zich te laten vaccineren, en hebben vervolgens degenen die blijven weigeren onder druk gezet en gestraft, omdat vaccinatie de meest effectieve manier is om de dood te voorkomen, om overweldigende ziekenhuizen te vermijden en om onze beste route uit deze crisis uit te stippelen .

Deze feiten worden niet erkend door de demonstranten. Toen ze dit weekend in Ottawa bijeenkwamen om hun mening te uiten - en dat is hun goed recht - bleven ziekenhuisafdelingen, IC's en gezondheidswerkers in heel Canada tot het uiterste gespannen, grotendeels omdat niet-gevaccineerde patiënten het gezondheidszorgsysteem van het land onevenredig hebben overweldigd.

Dit is de reden waarom vaccinmandaten en andere anti-COVID-regels in heel Canada van kracht blijven, althans voorlopig.

En dat is de reden waarom niet-gevaccineerde grensoverschrijdende vrachtwagenchauffeurs, zelfs als Canada zijn verplichte vaccinatiebeleid zou opheffen als reactie op het onophoudelijke getoeter van de afgelopen dagen in Ottawa, regelrecht zouden ingaan op een even streng Amerikaans vaccinmandaat om de bevolking van dat land te beschermen.

Veel van de Ottawa-demonstranten, kan gerust worden gezegd, zijn niet alleen niet-gevaccineerde Canadezen die hun keuze uitoefenen om zich af te melden voor de cruciale inentingsblitz van het land, maar vocale anti-vaxxers die misleid zijn door verkeerde informatie en vastbesloten zijn deze zelf te verspreiden. Ze vertegenwoordigen een klein percentage van de niet-gevaccineerde 10 procent, dus we moeten op onze hoede zijn om te overdrijven voor hoeveel anderen ze echt spreken.

We kunnen echter op zijn minst hun luide maar vredige uiting van woede en angst over de impact van de pandemie op hun leven begrijpen en verdedigen.

Wie heeft er de afgelopen 23 maanden geen zin gehad om op bepaalde momenten te schreeuwen?

Het is eerlijk om te zeggen dat dit alles verdeeldheid zaaide – maar slechts tot op zekere hoogte, en zeker niet in de epische zin die sommige politici hebben geprobeerd te suggereren. De pandemie heeft de Canadezen verdeeld op een manier die in feite is geminimaliseerd door de grotendeels succesvolle campagnes van federale, provinciale, territoriale en gemeentelijke overheden om de overgrote meerderheid van de Canadezen te laten vaccineren.

Een 50-50 verdeeldheid in de publieke opinie overdiensten van het nemen van een prik zou diepe verdeeldheid hebben veroorzaakt voor Canada; een verdeling van 90-10 is in feite minimaal.

Historici, die grote verhalenvertellers zijn, zullen dit begrijpen. En in hun kroniek van deze pandemische jaren zullen ze kort nota nemen van de onstuimige maar verkeerde, onsamenhangende kreten van onrecht die werden geuit door enkele niet-gevaccineerde demonstranten, rond 2022, die een dunne fractie van de publieke opinie in Canada vertegenwoordigen.

Randy Boswell is een journalist uit Ottawa en professor aan de Carleton University.

bbabo.Net