Rosja (bbabo.net), - Nie byłoby życia bez węgla. Spożywamy węgiel, jesteśmy z niego zbudowani i wszystko wokół nas zbudowane jest na węglu. Chociaż dwutlenek węgla, para wodna i metan pochłaniają promieniowanie podczerwone, zbierając energię cieplną światła słonecznego i zatrzymując ją w atmosferze, niewiele wiemy o warstwie ozonowej, jej rzeczywistej roli w obiegu węgla i kształtowaniu klimatu Ziemi./ ja
Praktycznie też pomijamy rolę magnetosfery w tym cyklu. Jednocześnie wiemy na pewno, że CO2 utrzymuje globalną temperaturę w określonych granicach, zapewniając zachowanie życia na planecie. Znalezienie odpowiedzi na pytania, takie jak przyczyny zmian klimatycznych, fizyka śladu węglowego, perspektywy wodoru jako nowego źródła energii i być może minerału, a także geneza i wyczerpywanie się węglowodorów to najważniejsze zadanie, przed którym stoi nauka, a nie społeczeństwo.
Niepewność w prognozach klimatycznych i przypisywanie obserwowanego średniego ocieplenia powierzchni Ziemi bezpośredniemu efektowi efektu cieplarnianego jest skrajnym uproszczeniem. Analiza ilościowa wskazuje, że procesy naturalne (promieniowanie słoneczne i stratosferyczne aerozole wulkaniczne) są prawdopodobnie najbardziej odpowiedzialne za zmiany temperatury na dużą skalę w ciągu ostatniego stulecia, aw mniejszym stopniu za wymuszanie antropogeniczne. Dyskusja o przyczynach ocieplenia toczy się w aktywnej dynamice.
Nie mam wątpliwości, że musimy znacznie zmniejszyć zanieczyszczenie przyrody przez obiekty energetyczne. Jednocześnie kategoryczne stwierdzenie, że to ich emisje do środowiska są główną przyczyną możliwych zmian klimatu, jest wysoce kontrowersyjne z naukowego punktu widzenia. Społeczeństwo otrzymuje prosty i niekwestionowany zestaw narzędzi, które pomogą uratować planetę: intensyfikację transformacji energetycznej i stworzenie gospodarki wodorowej. Coraz częściej pojawiają się również postulaty ograniczenia inwestycji w wydobycie węglowodorów, gdyż doprowadzi to do zmniejszenia ich podaży na rynku i spadku popytu. Ale w rzeczywistości takie podejście prowadzi jedynie do wzrostu cen energii ze względu na groźbę niedoboru surowców.
Aby zrobić krok ewolucyjny i dokonać przełomu technologicznego w dziedzinie energii przepływu (powietrza, wody, światła), a zwłaszcza energii wodorowej, ludzkość musi poświęcić ogromną ilość dodatkowej energii na tworzenie technologii i ich wdrażanie. Dziś nie da się tego zrobić bez węglowodorów.
Jednocześnie rozwój przemysłu naftowo-gazowego, największego sektora światowej gospodarki narodowej i bez przesady jego fundamentu, odbywa się poza paradygmatem relacji rynkowych, co zagraża bezpieczeństwu energetycznemu liczba stanów. Ropa, gaz i produkty ich przerobu są podstawą handlu międzynarodowego. To nie przypadek, że liderzy wielu czołowych światowych mocarstw, reprezentujący interesy najbardziej płynnych sektorów gospodarki, wraz z finansistami i producentami broni tradycyjnie lobbowali interesy koncernów naftowo-gazowych. Jednak teraz sytuacja się zmieniła. Tak zwana czwarta rewolucja przemysłowa doprowadziła do pojawienia się fundamentalnie różnych elit, składających się z ludzi nowej generacji, w szczególności twórców firm informatycznych i wirtualnych rynków. Często wykorzystują swój kapitał nie do produkcji dóbr finalnych i nasycenia rynku, ale do inwestowania w produkty, które jeszcze nie powstały lub nie istnieją w formie prototypów.
Większość nowych przedsiębiorstw interesuje się również energią odnawialną, ponieważ jest to obiecujący obszar, ponieważ otrzymuje hojne dotacje rządowe. Jednak promując energię alternatywną, jej zwolennicy często ignorują elementarne prawa fizyki. Takich jak np. ciepło właściwe spalania wodoru lub zdolność jego cząsteczek do przenikania przez sieć krystaliczną niemal każdej stali.
Rzeczywiście, przed Rosją otwiera się szansa na rozwiązanie od dawna spóźnionego zadania znacznego zmniejszenia udziału zużycia węglowodorów, w tym poprzez zwiększenie efektywności ich wykorzystania. Tu jest ogromny potencjał. Przecież dziś efektywność wykorzystania zasobów węglowodorów w obiegu grzewczym wynosi: węgiel - 20-26%, z możliwym 45-55%; produkty naftowe - 24-30% z możliwym 50-70%; gaz ziemny - 26-32% z możliwym 70-78%.Naukowcy z Petersburskiego Uniwersytetu Górniczego prowadzą badania naukowe mające na celu osiągnięcie neutralności emisyjnej do 2050 roku poprzez transformację energetyczną, z uwzględnieniem aktualnego stanu rzeczy w gospodarce i skupieniem się na efektywności energetycznej. Jest to niezwykle ważne, ponieważ Rosja musi wdrożyć najmniej kosztowny i najtańszy sposób dekarbonizacji, najbardziej pozytywny sposób zapewnienia konkurencyjności naszej gospodarki. Z danych empirycznych, analiz i obliczeń wynika, że dzięki wdrożeniu odpowiednich działań na odpowiednim poziomie, potencjał zmniejszenia udziału zużycia zasobów węglowodorów do 2050 r. wynosi 45-55%.
Nasze badania wykazały, że przejście na neutralność energetyczną do 2050 r. powinno opierać się na wykorzystaniu zasobów neutralnych pod względem emisji dwutlenku węgla – gazu, energii jądrowej i wodnej przy niewielkim wzroście udziału źródeł odnawialnych jako lokalnych zasobów energetycznych. Nie mniej ważne dla gospodarki krajowej i światowej jest kształtowanie nowego sposobu życia dla cywilizacji konsumencko-miejskiej opartej na globalnej ochronie energii i ciepła. Nasz kraj ma na to ogromne rezerwy. W ten sposób możliwe (i konieczne) jest zmniejszenie energochłonności zasobów mieszkaniowych z 400 do 50 kWh na m2 rocznie. Niezbędne jest również pobudzenie kogeneracji w obiegu grzewczym elektrociepłowni, aby ponad 2-krotnie zwiększyć efektywność wykorzystania węglowodorów w produkcji.
Aby wprowadzić nowy ład gospodarczy, rząd musi stworzyć motywację, w tym poprzez przyjęcie nowych norm i zasad określania efektywności istniejących i tworzonych obiektów, wykorzystując energię (dżule) zamiast pieniędzy jako ekwiwalentu. Rząd powinien zwracać większą uwagę na ten obszar, gdyż jest on fundamentem, bez którego nie da się zbudować prawdziwie nowej gospodarki, stworzyć nowego środowiska i zapewnić rozwój całego naszego kraju.
bbabo.Net