W czwartek Rada Współpracy Zatoki Perskiej po raz pierwszy w swojej 43-letniej historii przedstawiła swoją wizję bezpieczeństwa regionalnego. W przeszłości wizja ta znalazła odzwierciedlenie w komunikatach wydawanych przez głowy państw GCC na zakończenie ich corocznych szczytów. Poinformowała także o oświadczeniach wydanych przez Radę Ministerialną, złożoną z ministrów spraw zagranicznych sześciu państw członkowskich, na zakończenie ich kwartalnych posiedzeń.
Podejmowano próby zdefiniowania bezpieczeństwa regionalnego przez osoby z zewnątrz, często wyrażane w sformułowaniach, które pomijały centralne miejsce samej GCC dla bezpieczeństwa regionalnego i nie doceniały jej roli w definiowaniu architektury własnego bezpieczeństwa.
Oprócz opublikowanego dokumentu istnieją podstawowe ramy bezpieczeństwa regionalnego oraz szczegółowe zestawienie zagrożeń i wyzwań dla bezpieczeństwa oraz tego, jak GCC sobie z nimi radzi. Są one regularnie przeglądane i aktualizowane, ale służą jako robocze dokumenty wewnętrzne. W oddziałach wojskowych, bezpieczeństwa i politycznych GCC istnieje kilka wyspecjalizowanych organów, których zadaniem jest monitorowanie nowego rozwoju sytuacji i opracowywanie opcji politycznych, wykorzystując opinie każdego państwa członkowskiego jako wkład, aby wypracować wspólne stanowiska przyjęte wspólnie.
Oprócz nowości w postaci publikacji, nowa wizja stanowi merytoryczną rewizję wcześniejszych sformułowań, odzwierciedlając nowe zmiany wewnętrzne i zewnętrzne od czasu ostatniej większej rewizji.
Punktem wyjścia tej wizji jest centralne miejsce GCC we wszelkich ramach bezpieczeństwa regionalnego i obrony zbiorowej – że bezpieczeństwo państw GCC jest niepodzielne. Wspólny Traktat Obronny zawarty w 2000 roku stanowi, że każdy atak na jedno państwo członkowskie GCC jest atakiem na wszystkich członków, a zagrożenie dla jednego jest zagrożeniem dla wszystkich.
Inną sprawą jest odstraszanie: państwa GCC aktywnie wzmacniają swoje zdolności do odstraszania niebezpieczeństw i źródeł zagrożeń zagrażających ich bezpieczeństwu i integralności terytorialnej oraz wspólnie przeciwstawiają się wszelkiej agresji skierowanej przeciwko któremukolwiek państwu członkowskiemu.
Państwa GCC aktywnie wzmacniają swoje zdolności do odstraszania niebezpieczeństw i źródeł zagrożeń dla ich bezpieczeństwa i integralności terytorialnej
Ponadto państwa GCC odgrywają kluczową rolę, jeśli zostaną o to poproszone, we wspieraniu bezpieczeństwa krajów sąsiadujących oraz ich stabilności politycznej i gospodarczej. Wierzą w multilateralizm i wnoszą sprawiedliwy udział w zapewnieniu międzynarodowego pokoju i bezpieczeństwa oraz stabilności światowego porządku gospodarczego.
Kierunki wizji opierają się na zasadach prawa międzynarodowego, w tym Karty Narodów Zjednoczonych, obejmujących poszanowanie suwerenności państw, nieingerowanie w ich sprawy wewnętrzne, a także zasady dobrego sąsiedztwa, powstrzymywania się od groźby lub użycia użycia siły i rozwiązywania sporów środkami pokojowymi.
Wizja wzywa do wykorzystania rosnącej roli państw GCC w rozwiązywaniu różnic w drodze negocjacji, dyplomacji i dialogu oraz unikania siły i gróźb. Przewiduje bardziej skuteczną rolę przywódczą, zapewniając dobre usługi i wspierając wysiłki mediacyjne.
Celem nowo sformułowanej wizji jest niewątpliwie zachowanie bezpieczeństwa i stabilności państw GCC oraz dobrobytu jej obywateli, ale także znaczące przyczynienie się do pokoju i bezpieczeństwa w regionie i na świecie. Oznacza to stawianie czoła wyzwaniom regionalnym, przekształcanie ich w możliwości rozwoju i dobrobytu, budowanie przyszłości poprzez rozstrzyganie sporów środkami pokojowymi oraz znajdowanie rozwiązań opartych na konsensusie, które zapewnią poszanowanie uzasadnionych interesów wszystkich stron, unikając jednocześnie polaryzacji.
Oznacza to także budowanie partnerstw strategicznych w celu poradzenia sobie z regionalnymi i globalnymi źródłami zagrożeń i napięć, w tym poprzez rolę państw GCC w zapewnianiu bezpieczeństwa dostaw energii i stabilności rynków ropy naftowej, zwiększaniu bezpieczeństwa morskiego i wolności żeglugi oraz nierozprzestrzenianiu broń masowego rażenia.
Wyraźnym celem jest sprostanie wyzwaniom klimatycznym i osiągnięcie bezpieczeństwa środowiskowego oraz celów zrównoważonego rozwoju. W wizji uznano znaczenie zabezpieczenia i obrony kluczowych zasobów gospodarczych państw GCC, stworzenia możliwości inwestycyjnych w celu utrzymania ich pomyślnej trajektorii rozwoju, w wyniku której łączny PKB GCC wzrósł z niecałych 200 miliardów dolarów do obecnie ponad 2,2 biliona dolarów, a wskaźniki rozwoju społecznego skoczyły być jednym z najwyższych na świecie w ciągu jednego pokolenia.
Aby wzmocnić zarówno własny rozwój gospodarczy, jak i dobrobyt regionalny, w wizji wzywa się do bardziej zróżnicowanych partnerstw strategicznych, które przyczynią się do trwałego pokoju, bezpieczeństwa i dobrobytu na poziomie regionalnym i międzynarodowym.
Oprócz określenia zasad przewodnich, wizja dotyka szeregu kluczowych kwestii, zapewniając wgląd w politykę GCC, począwszy od kwestii Palestyny, której rozwiązanie ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa regionalnego. Wojna w Gazie tylko potwierdziła ten truizm.
Wizja zawiera ważne sekcje dotyczące nierozprzestrzeniania wszelkiej broni masowego rażenia oraz zwalczania terroryzmu i ekstremizmu, domagając się kryminalizacji wszystkich grup dokonujących aktów terrorystycznych, niezależnie od ich przynależności politycznej, religijnej lub powiązań z instytucjami państwowymi.
Nowy dokument wzywa do podniesienia poziomu cyberbezpieczeństwa i przeciwdziałania cyberprzestępczości. Biorąc pod uwagę rolę państw GCC i najnowsze wyzwania dla bezpieczeństwa energetycznego, wzywa do podjęcia dodatkowych wysiłków na rzecz zapewnienia stabilności światowych rynków energii, służąc zarówno interesom producentów, jak i konsumentów, oszczędzając jednocześnie świat przed negatywnymi skutkami wahań i zakłóceń na rynku do globalnych łańcuchów dostaw. Wezwał do unikania upolitycznienia tych kwestii i zamiast tego do budowania mostów w celu stawienia czoła wspólnym wyzwaniom.
Odzwierciedlając rosnącą rolę GCC w znajdowaniu skutecznych rozwiązań wyzwań związanych ze zmianą klimatu, wizja wzywała do realistycznego, odpowiedzialnego i wyważonego podejścia w ramach zasad Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu i Porozumienia paryskiego, a także potrzebę poczynienia postępów w kierunku osiągnięcia zrównoważonego Cele rozwoju. Wezwał do powszechnego przyjęcia podejścia opartego na gospodarce węglowej o obiegu zamkniętym, które wspiera rozwój odnawialnych zasobów energii i zoptymalizowane wykorzystanie węglowodorów, jako kompleksowych i zintegrowanych ram postępowania z emisjami powodującymi skutki cieplarniane, przy jednoczesnej ochronie środowiska naturalnego, podnoszeniu poziomu poziom pokrywy roślinnej i zwiększenie wykorzystania czystych technologii w przypadku wszystkich źródeł energii.
Ponieważ niedobór wody i postępujące pustynnienie stanowią egzystencjalne zagrożenia regionalne, w wizji podkreślono potrzebę wzmożenia wysiłków na rzecz znalezienia zrównoważonych rozwiązań, aby sobie z nimi poradzić oraz zabezpieczyć globalne łańcuchy dostaw żywności i stabilność cen.
Wzmacnianie zbiorowych zdolności GCC było w przeszłości głównym instrumentem pozwalającym stawić czoła wyzwaniom w zakresie bezpieczeństwa i gospodarki. Nowa wizja kładzie nacisk na partnerstwa regionalne i międzynarodowe w celu ochrony wspólnych interesów strategicznych, w tym bezpieczeństwa morskiego. Wzywa do podjęcia skutecznych i zintegrowanych wysiłków na rzecz ochrony i stabilności regionalnej i międzynarodowej, stawienia czoła chronicznym kryzysom oraz ustanowienia nowych platform mediacji i bezpośrednich negocjacji w celu przezwyciężenia różnic.
Zastrzeżenie: poglądy wyrażone przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia Bbabo.Net
bbabo.Net