22 marca był corocznym Światowym Dniem Wody i w następstwie tych corocznych obchodów należy koniecznie przyznać, że świat wciąż jest daleki od osiągnięcia celu 6. Celu Zrównoważonego Rozwoju ONZ, którym jest zapewnienie wszystkim czystej wody i urządzeń sanitarnych do 2030 roku.

W niektórych regionach poczyniono pewne postępy, ale miliony ludzi na całym świecie w dalszym ciągu nie mają dostępu do bezpiecznej wody pitnej i odpowiednich urządzeń sanitarnych.

Globalny kryzys wodny utrzymuje się, zaostrzony przez takie kwestie, jak zanieczyszczenie, zmiana klimatu i nieodpowiednia infrastruktura. To ciągłe wyzwanie podkreśla pilną potrzebę zintensyfikowania wysiłków rządów, organizacji i społeczności, nadania priorytetu praktykom w zakresie zrównoważonej gospodarki wodnej oraz wdrożenia polityk włączających, które zapewnią wszystkim równy dostęp do czystej wody i urządzeń sanitarnych.

Na całym świecie utrzymują się dysproporcje w dostępie, które w nieproporcjonalny sposób wpływają na społeczności marginalizowane, zarówno na obszarach miejskich, jak i wiejskich.

W Afryce Subsaharyjskiej, regionie charakteryzującym się różnorodnymi krajobrazami i tętniącą życiem kulturą, miliony ludzi w dalszym ciągu borykają się z brakiem dostępu do podstawowych usług sanitarnych, co utrwala cykl powszechnych wyzwań zdrowotnych i dysproporcji gospodarczych.

Ciężar złych warunków sanitarnych nieproporcjonalnie spada na bezbronne grupy społeczne, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze

Na tym rozległym obszarze, obejmującym różne społeczności, od tętniących życiem ośrodków miejskich po odległe wioski wiejskie, brak odpowiedniej infrastruktury sanitarnej stwarza poważne zagrożenia dla zdrowia publicznego. Bez dostępu do bezpiecznych urządzeń sanitarnych ludzie zmuszeni są do defekacji na świeżym powietrzu, co zanieczyszcza źródła wody i zwiększa ryzyko chorób przenoszonych przez wodę, takich jak cholera, dur brzuszny i biegunka.

Co więcej, ciężar złych warunków sanitarnych w nieproporcjonalny sposób spada na bezbronne grupy społeczne, w tym kobiety, dzieci i osoby starsze, które często ponoszą największy ciężar chorób, którym można zapobiec.

Poza bezpośrednimi konsekwencjami zdrowotnymi brak warunków sanitarnych utrwala cykl ubóstwa, utrudniając możliwości edukacyjne, ograniczając produktywność ekonomiczną i pogłębiając nierówności społeczne

W regionach takich jak Azja Południowa szybka urbanizacja i wzrost liczby ludności obciążyły istniejącą infrastrukturę wodno-sanitarną, zwiększając wyzwania związane z zapewnieniem czystej wody wszystkim mieszkańcom.

Ponadto społeczności tubylcze w krajach takich jak Australia i Kanada stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami związanymi z dostępem do wody i jej jakością, wynikającymi z niesprawiedliwości historycznych i braku inwestycji w infrastrukturę.

Zanieczyszczenia dodatkowo pogłębiają globalny kryzys wodny, a różne zanieczyszczenia, od chemikaliów przemysłowych po ścieki rolnicze, zanieczyszczają źródła wody na całym świecie. Na przykład w regionach takich jak Azja Południowo-Wschodnia szybka industrializacja doprowadziła do poważnego zanieczyszczenia wody, zagrażając zdrowiu publicznemu i ekosystemom. Podobnie w Ameryce Łacińskiej nieuregulowana działalność wydobywcza doprowadziła do skażenia rzek i wód gruntowych, pozbawiając społeczności bezpiecznej wody pitnej i zagrażając różnorodności biologicznej.

Rozwiązanie problemu zanieczyszczeń wymaga wspólnych wysiłków rządów, przemysłu i społeczeństwa obywatelskiego w celu wdrożenia rygorystycznych przepisów, inwestycji w infrastrukturę oczyszczania ścieków i promowania zrównoważonych praktyk mających na celu ochronę jakości wody.

Zmiana klimatu stanowi kolejne poważne zagrożenie dla bezpieczeństwa wody, pogłębiając niedobory, powodzie i susze w wielu regionach. W regionach suchych i półsuchych, takich jak Bliski Wschód i Afryka Północna, zmieniające się rozkłady opadów i rosnące temperatury spowodowały nasilenie niedoboru wody, co prowadzi do konfliktów o kurczące się zasoby.

W regionach suchych i półsuchych, takich jak Bliski Wschód i Afryka Północna, zmieniające się wzorce opadów i rosnące temperatury spowodowały nasilenie niedoboru wody

Tymczasem społeczności przybrzeżne na całym świecie są narażone na skutki podnoszącego się poziomu mórz i wtargnięcia słonej wody, co zagraża dostawom słodkiej wody i zaostrza wyzwania sanitarne.

Środki adaptacyjne, takie jak oszczędzanie wody, gromadzenie wody deszczowej i zintegrowane zarządzanie zasobami wodnymi, są niezbędne do budowania odporności na zmianę klimatu i zapewnienia przyszłym pokoleniom dostępu do zrównoważonych zasobów wody.

Barierą w powszechnym dostępie do czystej wody i urządzeń sanitarnych pozostaje nieodpowiednia infrastruktura. W wielu krajach rozwijających się przestarzałe lub źle utrzymane systemy zaopatrzenia w wodę przyczyniają się do utraty i zanieczyszczenia wody, utrwalając cykl braku bezpieczeństwa wodnego.

Szczególnie obszary wiejskie często nie mają dostępu do scentralizowanych usług wodociągowych i kanalizacyjnych, co zmusza społeczności do polegania na niebezpiecznych źródłach wody lub praktykowania otwartej defekacji. Inwestycje w nowoczesną infrastrukturę, w tym sieci wodociągowe, oczyszczalnie ścieków i urządzenia sanitarne, mają kluczowe znaczenie dla poprawy dostępu do wody i standardów higieny, szczególnie na obszarach o niedostatecznym dostępie do sieci.

Wysiłki na rzecz osiągnięcia 6. Celu Zrównoważonego Rozwoju wymagają wieloaspektowego podejścia, które zajmie się pierwotnymi przyczynami światowego kryzysu wodnego i promuje zrównoważone rozwiązania. Rządy mogą odegrać kluczową rolę w tym procesie, ustalając politykę, przydzielając zasoby i regulując praktyki gospodarki wodnej, aby zapewnić równy dostęp do czystej wody i urządzeń sanitarnych.

Współpraca międzynarodowa i partnerstwa są również niezbędne, ponieważ umożliwiają dzielenie się wiedzą, mobilizację zasobów finansowych i wsparcie inicjatyw budowania potencjału w regionach dotkniętych niedoborami wody.

Organizacje społeczeństwa obywatelskiego i ruchy oddolne mogą odegrać kluczową rolę, opowiadając się za prawami do wody, podnosząc świadomość kwestii związanych z wodą i umożliwiając społeczności udział w procesach decyzyjnych.

Innowacyjne technologie i techniki, takie jak zdecentralizowane systemy uzdatniania wody lub aplikacje mobilne wykorzystywane do monitorowania jakości wody, również pomagają stawić czoła wyzwaniom związanym z wodą.

Na przykład w Indiach Misja Swachh Bharat wykorzystuje technologię do ulepszania infrastruktury sanitarnej i ulepszania kampanii zachęcających ludzi do zmiany swoich zachowań dotyczących wody. Zaowocowało to znaczną poprawą dostępu do toalet i ograniczeniem otwartej defekacji.

Podobnie koncepcje projektowania urbanistycznego uwzględniające wodę, takie jak zielona infrastruktura i przepuszczalne chodniki, mogą pomóc złagodzić wpływ urbanizacji na zasoby wodne i zwiększyć odporność miast na zmiany klimatyczne.

Kampanie edukacyjne i uświadamiające są również kluczowymi elementami wysiłków na rzecz osiągnięcia 6. celu zrównoważonego rozwoju, umożliwiając jednostkom podejmowanie bardziej świadomych wyborów dotyczących oszczędzania wody, praktyk higienicznych i propagowania praw do wody.

Szkolne programy edukacyjne, warsztaty społeczne i kampanie medialne mogą pomóc w podniesieniu świadomości na temat znaczenia czystej wody i urządzeń sanitarnych oraz wspierać kulturę odpowiedzialnego gospodarowania wodą.

Angażując obywateli jako aktywnych uczestników zarządzania zasobami wodnymi i zarządzania nimi, społeczności mogą wspólnie pracować na rzecz zapewnienia zrównoważonego dostępu do wody obecnym i przyszłym pokoleniom.

Istnieje pilna potrzeba podjęcia działań, aby właściwie zaradzić światowemu kryzysowi wodnemu i osiągnąć cel, jakim jest powszechny dostęp do czystej wody i urządzeń sanitarnych do 2030 r. Od wybrzeży Afryki po rzeki Azji i ośrodki miejskie Ameryki Łacińskiej miliony ludzi na całym świecie są nadal pozbawieni tego podstawowego prawa człowieka.

Nadszedł czas, aby rządy, organizacje i społeczności potraktowały priorytetowo bezpieczeństwo wodne, zainwestowały w zrównoważoną infrastrukturę i promowały politykę włączającą, która nie pozostawia nikogo w tyle.

Pracując razem na rzecz tego wspólnego celu, możemy zbudować bardziej odporną i sprawiedliwą przyszłość, w której czysta woda będzie swobodnie przepływać dla wszystkich.

Zastrzeżenie: poglądy wyrażone przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia Bbabo.Net

bbabo.Net