Rosja (bbabo.net), - Coraz więcej regionów kraju oddycha coraz swobodniej, a niektóre już znoszą ograniczenia anty-covid - koronawirus stopniowo traci na popularności. Ale lekarze ostrzegają, że konsekwencje „omikronu” mogą być tak poważne, jak po zakażeniu innymi szczepami, i bardzo prawdopodobne jest, że doświadczymy fali zaostrzeń opóźnionych, nieleczonych chorób z powodu „koronu”.

Co więcej, post-covid może się rozwinąć, nawet jeśli infekcja była łagodna, powiedział Aleksander Gorełow, zastępca dyrektora Centralnego Instytutu Badawczego Epidemiologii Rospotrebnadzor, członek korespondent Rosyjskiej Akademii Nauk. - Przez tydzień zorientowałem się, czym grozi po COVID i jakie badania trzeba przejść, aby ocenić ryzyko powikłań.

„Sam przebieg choroby może być łatwiejszy niż wcześniej, ale w przyszłości niektórzy pacjenci doświadczają tych samych konsekwencji, z jakimi mamy do czynienia w ciągu dwóch lat epidemii” – powiedział Gorełow. Co więcej, koronawirus dotyka zarówno dorosłych, jak i dzieci. A zespół po COVID utrzymuje się nie przez dwa lub trzy miesiące, jak sądzono na początku epidemii, ale znacznie dłużej: u niektórych pacjentów trwa już ponad rok. Wraz z płucami, sercem, naczyniami krwionośnymi wirus często atakuje mózg. Dlatego zaburzenia neurologiczne są widoczne u co trzeciego pacjenta.

Na co należy zwrócić uwagę i jakie badania i analizy wykonać, powiedziała Nedelyi Margarita Provotorova, wiodący ekspert Centrum Diagnostyki Molekularnej CMD Centralnego Instytutu Badawczego Epidemiologii Rospotrebnadzor.

Jakie są najczęstsze problemy po COVID?

Większość skarg wiąże się z uporczywym kaszlem, dusznością, silnym zmęczeniem i zmęczeniem na tle nawykowego wysiłku. Z objawów neurologicznych pacjenci skarżą się na zaburzenia poznawcze - zmniejszoną pamięć, uwagę, epizody "mgły w głowie", a nawet dezorientację w przestrzeni. Czasami pacjenci mają osłabiony węch, zniekształcenia zapachów i smaków – wiąże się to również z uszkodzeniem ośrodkowego układu nerwowego. Wypadanie włosów może nie wydawać się objawem zagrażającym życiu, ale jest ciosem dla pacjentów. Kolejna częsta uciążliwość: obniżony stan emocjonalny - lęk, płaczliwość, zły nastrój.

"Trudno jest wyodrębnić główny objaw po COVID. Dlatego zachęcam wszystkich, których powrót do zdrowia został opóźniony, aby nie wycofywali się w siebie, nie czekali, aż "przeminie", ale aby zbadali i przedyskutowali swoje stan i leczenie u lekarza” – podkreśliła Margarita Provotorova.

Jakie rodzaje testów i badań są potrzebne?

Istnieje lista minimalna (ogólne kliniczne badanie krwi, określenie poziomu białka C-reaktywnego i D-dimeru), jest odpowiednia dla pacjentów, którzy mieli łagodna choroba. Ale nawet w tym przypadku należy upewnić się, że dana osoba nie ma aktywnego procesu zapalnego i laboratoryjnych oznak zwiększonego ryzyka zakrzepicy. Nawiasem mówiąc, te same testy dobrze jest zdać nawet tym, którzy przeszli infekcję bezobjawowo.

Wypadanie włosów nie jest objawem zagrażającym życiu, ale jest bardzo niepokojące dla osób, które wyzdrowiały po Omicron

Główna lista testów i badań diagnostycznych jest dokładniejsza - pasuje do wszystkich pacjentów, niezależnie od tego, jak ciężko chorowali. Na tym etapie poszerza się lista markerów laboratoryjnych, które mogą wskazywać na problemy w określonych narządach i układach organizmu.

Na przykład pewien poziom ferrytyny, a także białka C-reaktywnego, może wskazywać na stan zapalny. Logiczne jest również wykonywanie testów, które są istotne dla badań przesiewowych pod kątem chorób autoimmunologicznych, ponieważ wiele chorób wirusowych może być wyzwalaczami ich rozwoju. Związek między COVID-19 a rozwojem procesów autoimmunologicznych nie został jeszcze ostatecznie oceniony, ale jeśli pacjent ma objawy zespołu po COVID od dłuższego czasu, należy upewnić się, że nie jest to przejaw choroby .

Powrót do aktualności Ale w rzeczywistości wszystko zależy od tego, w jaki sposób pacjent przeszedł COVID-19, z jakimi zaleceniami pacjent został wypisany ze szpitala i jak się czuje. Wiele osób może potrzebować kontynuacji przyjmowania leków przeciwzakrzepowych, aby zapobiec powikłaniom zakrzepowym, co oznacza, że ​​konieczne będzie laboratoryjne monitorowanie wskaźników krzepnięcia krwi. W przypadku problemów z układem sercowo-naczyniowym, płucami, potrzebna będzie elektrokardiografia (EKG), echokardiografia, ocena funkcji oddychania zewnętrznego oraz poziomu wysycenia krwi tlenem.

Osoby z chorobami przewlekłymi powinny zachować szczególną ostrożność: już istniejące dolegliwości mogą się pogorszyć. Na podstawie wyników badania lekarz sporządzi indywidualny plan rehabilitacji w oparciu o stan pacjenta.

Jakie wskaźniki może monitorować osoba samodzielnie?

Rehabilitacja nie powinna być prowadzona samodzielnie. Rzeczywiście, oprócz spacerów regenerujących, gimnastyki i ćwiczeń oddechowych mogą być potrzebne procedury fizjoterapeutyczne i ewentualnie terapia lekowa. O tym wszystkim oczywiście zdecyduje lekarz prowadzący.

Jeśli mówimy o niezbędnym minimum badań laboratoryjnych, które pozwolą lekarzowi ocenić potrzebę rehabilitacji, to przede wszystkim kliniczne badanie krwi, koagulogram i poziom D-dimerów.

Wiemy, że najczęstszą konsekwencją COVID-19 są powikłania zakrzepowe. Dlatego wskaźniki hemostazy - układu krzepnięcia krwi - są bardzo ważne, zwłaszcza jeśli pacjent nadal przyjmuje leki przeciwzakrzepowe. Niezbędne minimum laboratoryjne powinno obejmować również oznaczenie poziomu mocznika, kreatyniny, bilansu elektrolitowego, albuminy, białka całkowitego i transaminaz wątrobowych, ferrytyny, glukozy, białka C-reaktywnego.

"Oczywiście biochemiczne badanie dostarczy konkretnych informacji na temat COVID-19. Ale wykrycie jakichkolwiek nieprawidłowości pomoże lekarzowi zidentyfikować dekompensację istniejących chorób, obecność określonej dysfunkcji i wskazać możliwe powstawanie powikłań" podkreśla ekspert.

Jeśli możliwe jest przeprowadzenie szerszego badania, wskazane jest również sprawdzenie poziomu witaminy D. „Niestety w Rosji jej niedobór jest bardzo powszechnym zjawiskiem, a wiele badań wskazuje na związek niedoboru witaminy D ze zwiększonym ryzyko chorób zakaźnych, w tym COVID-19 "- stwierdziła Provotorova.

W międzyczasie

Jak psychiatra może pomóc

Być może program badań lekarskich dla tych, którzy wyzdrowieli z koronawirusa, będzie obejmował testy wykrywające zaburzenia poznawcze po COVID, a także pomoc psychiatry. Według ankiety VTsIOM prawie 80 procent osób, które były chore, skarży się na zaburzenia pamięci, zmniejszoną czujność, wydajność, objawy depresji, bezsenność i inne problemy neurologiczne.

„Dziś ważne jest, aby w ramach wnikliwego badania lekarskiego dana osoba mogła zgłosić swój stan psycho-emocjonalny. opracowywany jest algorytm uzyskania konsultacji z psychiatrą” – powiedziała przewodnicząca Komitetu Rady Federacji ds. Polityki Społecznej Inna Svyatenko.

bbabo.Net