Rusland (bbabo.net), - In Ilyinsky - het enige keizerlijke landgoed in de regio Moskou - werd het wachthuis, ook wel het wachthuis genoemd, afgebroken. Het gebouw uit 1866 had geen beschermde status. Onlangs hebben er gepensioneerden gewoond, die daadwerkelijk de opdracht hebben gekregen om dit perceel te verkopen aan de eigenaren van het landgoed, waarvan het grondgebied er nauw aan grenst.

Ilyinskoye is een van de belangrijkste pijnpunten in de regio Moskou. Evgeny Sosedov, de stadsverdediger, plaatsvervangend voorzitter van de Centrale Raad van de All-Russische Vereniging voor de Bescherming van Historische en Culturele Monumenten, bericht regelmatig op zijn sociale netwerken over wat er met het landgoed gebeurt. Hij heeft veel gedaan en blijft veel doen om de architectonische monumenten van de regio Moskou te beschermen.

Ilinskoye werd door keizer Alexander II aan zijn vrouw, keizerin Maria Alexandrovna, geschonken en van haar overgedragen aan haar zoon, groothertog Sergei Alexandrovich. Het was zijn buitenverblijf. In Ilyinsky bracht hij zijn huwelijksreis door met groothertogin Elizabeth Feodorovna.

Na de moord op Sergei Alexandrovich, de gouverneur-generaal van Moskou en commandant van de troepen van het militaire district van Moskou, door de sociaal-revolutionair Ivan Kalyaev in 1905, schonk Elizaveta Fedorovna veel aan liefdadigheidsdoeleinden. In het bijzonder, ter nagedachtenis aan haar man, opende ze in 1905 in Ilyinsky een ziekenboeg voor gewonde soldaten van de Russisch-Japanse oorlog. Het gebouw is onlangs gerestaureerd en is een museum geworden.

Later stichtte Elizaveta Fyodorovna het Marfo-Mariinsky-klooster in Moskou, waar ze woonde tot haar deportatie naar de Oeral, waar ze in 1918 door de bolsjewieken werd geëxecuteerd. Vóór de revolutie was Ilyinsky eigendom van de kinderen van Sergei Alexandrovich en Maria Fedorovna - Maria en Dmitry. Na de nationalisatie was er een sanatorium op het grondgebied van het landgoed en vervolgens zomerhuisjes van de partijleiding.

Dat wil zeggen, het gebied bleef zowel in de Sovjettijd als in de nieuwe Rus gesloten, waarmee de belangrijkste verliezen in het landgoed verband houden. In 2013 werd de rotonde van het Elizabethaanse paviljoen gesloopt; Ook werd een lindelaan omgehakt, geplant door graaf Osterman-Tolstoy, de voormalige eigenaar van het landgoed, ter ere van de helden van de patriottische oorlog van 1812. In 2020 werd gemeld dat het koninklijk paleis gedeeltelijk werd gesloopt en herbouwd, de Shelter for Friends-vleugel en een marmeren zonnewijzer uit de 18e eeuw werden vernietigd.

Het wachthuis of, zoals het ook wel het wachthuis werd genoemd, stond tot 2022. Allemaal vanwege het feit dat het geen deel uitmaakte van het landgoedcomplex en een privébezit was. Het huis werd gebouwd in 1866 en in revolutionair 1917 opgekocht. Meer dan honderd jaar woonden er gewone mensen in. Niet de prinsen en niet degenen die zich nu verschuilen achter onneembare hekken in het gebied van Rublevo-Uspensky en Ilyinsky snelwegen.

Rodina's correspondent sprak met Dmitry Shlepnev, wiens overgrootvader en overgrootmoeder, en vervolgens andere familieleden, in het huis van het voormalige wachthuis woonden.

- Mijn overgrootvader Emelyan Petrovich ontving op 1 maart 1893 de functie van hoofdinspecteur van paleisgebouwen op het landgoed Ilyinsky. Samen met zijn vrouw Anna Fedorovna verhuisden ze uit Bronnitsy en vestigden zich in dienstwoningen. Het landgoed behoorde destijds toe aan de gouverneur-generaal van Moskou, groothertog Sergei Aleksandrovitsj, zegt Dmitry.

De afstammelingen van Emelyan Petrovich en Anna Feodorovna, familieleden van Dmitry, woonden tot januari 2022 in dit huis en daarna werd hen aanhoudend gevraagd om het gebied grenzend aan het landgoed te verlaten voor de vastgestelde vergoeding. Het huis werd prompt gesloopt. En daarbij het verhaal van de familie die het in 1917, te midden van revolutionaire gebeurtenissen, van de keizerlijke familie kocht.

De bolsjewistische tijden Emelyan en Anna Shlepnev en hun nakomelingen overleefden in hun eigen huis, maar het heden, wanneer er veel wordt gezegd over de continuïteit van generaties, over spirituele en morele waarden - nee.

- Vertegenwoordigers van de eigenaar van het landgoed kochten deze site van mijn familieleden, - gaat Dmitry verder. - Er is ongeveer 13 hectare. Maar het is duidelijk dat familieleden niet uit eigen vrije wil afscheid hebben genomen van het huis en het land. Ze zijn al boven de 80 jaar en het is onwaarschijnlijk dat iemand op die leeftijd zijn geboorteplaats voor altijd wil verlaten. Er was gewoon geen andere keuze...

Kort voor de sloop slaagde Dmitry erin een deel van het meubilair uit het huis te halen dat de oude mensen niet mee konden nemen. En al snel werd het huis gesloopt, hoewel er minstens een eeuw geleden nog originele deuren, vloeren en een kachel waren.

- Ja, het huis is veranderd, maar het hoofdvolume met een kapot dak is behouden gebleven. Het interieur is ook gedeeltelijk bewaard gebleven - hoge plafonds, een kachel. Ik slaagde erin een van de oude tegels op te pakken, die zich boven de kachelklep bevond en niet was bevestigd, - zegt Shlepnev. - Ik ben er meer dan zeker van dat de nieuwe eigenaar van het gebied het huis opzettelijk onmiddellijk heeft gesloopt zodat er geen aanwijzingen meer zouden zijn.De overgrootvader van Dmitry Shlepnev woonde niet lang in het nieuwe huis. In september 1920 stierf hij in het Soldatenkovskaya-ziekenhuis op 57-jarige leeftijd, de 44-jarige weduwe bleef achter met acht kinderen. Het familiecontract hield zich bezig met de economie, die opgroeide in de buurt van het voormalige keizerlijke landgoed. Er was een koe, kippen. Tegelijkertijd stonden de nieuwe autoriteiten wantrouwend tegenover de familie en beweerden ze over banden met de voormalige eigenaren van het landgoed. Maar er werd nog steeds niemand aangeraakt, het huis werd bewaard voor de familie.

Tot januari 2022 bleef het de laatste van de bijgebouwen van het landgoed Ilyinskoye. Voorheen gingen het huis van de tuinmannen en het telegraafhuis verloren, dat in 1955 werd afgebroken toen een brug over de Moskou-rivier werd gebouwd en de weg werd rechtgetrokken.

Het landgoed IlyinskoyeEen mijlpaal in Moskou en de regio MoskouDe Ilyinsky-tempel bleef intact. Het werd eind jaren twintig gesloten, maar niet vernietigd, en in het begin van de jaren negentig werden de diensten daar hervat en hersteld. De kerk van Elia de profeet is een cultureel monument van federale betekenis. Maar het incident is dat er geen beschermend gebied rond de tempel is. Ja, en de veiligheidsstatus van het landgoed zelf werd door ambtenaren veranderd in een "belangrijke plaats", die sloop van gebouwen op zijn grondgebied mogelijk maakt.

Het is duidelijk dat ze na het wachthuisje het historische hek, dat in het midden van de 19e eeuw was geplaatst, gingen slopen. Ze was omringd door een enorm hek van golfkarton. In een reportage over het Kultura-kanaal werd informatie vernomen dat de persdienst van de regio Krasnogorsk de installatie van het hek motiveerde door het feit dat het nodig was voor de restauratie van het voorste hek. Maar het restauratieproject wordt niet aan het publiek getoond en tegelijkertijd wordt opgemerkt dat het hek geen object van cultureel erfgoed is.

Misschien was het rapport op de federale zender was uitgezonden dat het hek begon te worden ontmanteld. Mogelijk kan het historische hekwerk nog bewaard worden. Buurtbewoners staan ​​klaar om te vechten voor elk detail van Ilyinsky.

bbabo.Net