De Braziliaanse programmeur Amanda B.*, 28, was een van de buitenlanders die besloot naar Californië, in de Verenigde Staten, te gaan en de harde routine van een "trimmigrant" te beleven. Ze zijn verantwoordelijk voor het oogsten en trimmen van marihuana gedurende maanden op illegale boerderijen in de Amerikaanse staat.

Recreatief gebruik is sinds 2018 toegestaan ​​op het grondgebied en alleen mensen ouder dan 21 jaar mogen consumeren. Door de hoge vergoedingen en licenties die aan legale producenten worden opgelegd, groeit de informele markt echter elk jaar.

Braziliaan verhuist naar Californië om marihuana te planten, wint tien kopjes voor beste hasj en wordt een idool

Hoe marihuana-licenties de verkoop van junkfood, alcohol en condooms beïnvloeden

Het gebied, bekend als de Emerald Triangle, is verantwoordelijk als de grootste marihuana-producerende regio op Amerikaanse bodem en trekt immigranten aan die in korte tijd veel geld willen verdienen.

Amanda verdiende tussen de $ 100 en $ 150 per dag in de vijf weken dat ze daar werkte. Ondanks het goede geld raadt ze de ervaring – wat een misdaad is – aan niemand aan. Mensen die door de politie worden betrapt, kunnen worden uitgezet of uit de VS worden gezet en zelfs verantwoording afleggen voor de misdaad in Brazilië.

De Amerikaanse autoriteiten hebben actie ondernomen tegen illegale marihuanaboerderijen. Volgens officiële gegevens en 2021-balansen van het California Department of Justice heeft de deelstaatregering 1,2 miljoen marihuanaplanten uitgeroeid en 81 ton van de drug in beslag genomen. Bij 491 politieoperaties werden 165 wapens in beslag genomen. De regering zegt niet hoeveel mensen zijn gearresteerd.

"Je ziet mensen op trottoirs zitten met borden op zoek naar marihuanaboerderijen. Boeren rijden door de stad", vertelt hij aan BBC News Brasil.

Beledigend werk

Net als zij was de programmeur ook op zoek naar die belofte, omdat ze in hetzelfde jaar naar Europa moest verhuizen en niet genoeg financiële middelen had. In tegenstelling tot velen die de regio van de "Smaragdgroene Driehoek" zoeken om te gaan werken, was ze in de stad Santa Cruz. "Het is niet zo veilig om te doen. Er zijn veel mensen uit Europa en Mexico. Ik ging alleen vriend er al een paar keer was", zegt hij.

Met de hulp van deze vriendin vertrok ze naar de VS en omdat de activiteit niet gereguleerd is, kwam ze het land binnen met een toeristenvisum, ging door de steden van Californië en kwam toen aan bij de plantage.

Toen ze bij de marihuanaboerderij in Santa Cruz aankwam, wist Amanda al dat de "onderdak" niet de beste zou zijn. Hij verwachtte echter niet zulke precaire omstandigheden als hij aantrof in degene waarin hij verbleef.

Ze deelt de ruimte met zes andere mensen, waaronder Brazilianen en buitenlanders, en zegt dat ze in tenten moesten slapen en dat stromend water maar voor één persoon was. Plassen en poepen waren ook zeer moeilijke taken. "Vroeger poepte ik in een emmer en plas ik op de grond. Het baden deed ik ook in een emmer", herinnert hij zich. Er was ook geen gsm-signaal, internet of warm water.

Zelfs in de kou werd de enige trailer die als schuilplaats kon dienen 's nachts bewoond door ratten. Daar stond een koelbox, waarin ze wat boodschappen konden laten invriezen. Er zijn volgens haar boerderijen waar de werkomstandigheden iets beter zijn, maar bijna geen goede omgeving om te verblijven.

De kosten zijn ook minimaal, aangezien "trimmigranten" niet per verblijf betalen en alleen boodschappen hoeven te doen. De reis naar de markt is zo discreet mogelijk gedaan, aangezien onvoorzichtigheid aanleiding kan geven tot een klacht bij de politie. De voorbereiding bestond uit douchen, omkleden en het grondig schoonmaken van de nagels, die zwart waren geworden door het knippen van marihuana. "De vingers worden zwart van de hasj", zegt hij.

Oogsten, drogen en snoeien

Over het algemeen beginnen boerderijeigenaren het hele jaar door marihuana te kweken en hebben ze niet veel werknemers nodig voor het werk. In het herfstseizoen op het land begint de oogst en zijn er vacatures op de plantages.

Ten slotte is er het trimproces, waarbij de cannabisbladeren dicht bij de bloemen worden verwijderd, ook wel toppen genoemd. Het is in dit stadium dat boeren meer mensen werven, omdat het werk uren in beslag neemt. "We oogsten, laten het drogen en pakken de takken op. Maar het belangrijkste is om de wiet te knippen", zegt Amanda.

De routine had weinig rust: ze zou vroeg wakker worden, koffie drinken en het proces starten. Pauzes vonden alleen plaats voor maaltijden, naar het toilet gaan en 's nachts slapen.

Tijdens de oogst betalen producenten meestal 80 dollar per uur werk. Bij het trimmen variëren de waarden tussen US$ 120 en US$ 150 voor een halve kilo getrimde marihuana.Omdat ze niet veel ervaring had, deed de Braziliaan er zo'n 12 uur per dag over om dit doel te bereiken. De meer ervarenen deden het werk vroeger in maximaal acht uur. Amanda zegt ook dat de dienst goed georganiseerd was en zelfs een soort manager had die alle gewichten en waarden opschreef.

Volgens haar was de eigenaar van de zaak iets meer dan 30 jaar oud en verdiende hij veel geld aan de "zaak". Hij beheerde zelfs nog een grotere boerderij. "Het is absurd veel geld. De arbeid is daar erg goedkoop. Voor Brazilianen die in dollars verdienen klinkt het prachtig, maar voor de mensen daar is het het niet echt waard", merkt hij op.

Gevaar en dood

Hoewel ze geen gewelddadige of extreem risicovolle situatie heeft meegemaakt, zegt ze dat ze niet zou gaan als ze niet in het gezelschap was van haar vriendin.

Veel boerderijen bieden werk aan de immigrant, maar tijdens het oogsten en snoeien krijgen velen van hen te maken met morele en seksuele intimidatie en verschillende soorten verlegenheid.

Het is heel gebruikelijk om meldingen van vermiste personen te horen, borden met de vraag wanneer hij voor het laatst is gezien en andere situaties.

Ze zegt ook verhalen te hebben gehoord over vrouwen die door de plantage-eigenaren werden gedwongen om zonder kleren te werken met een pistool op hun gezicht gericht. In deze gevallen, aangezien het werk illegaal is, is er niet veel te doen en is het geen haalbare optie om naar de politie te stappen.

In een moeilijke situatie werden de Braziliaan en de andere "trimmigranten" bijna gepakt door de Amerikaanse politie. Toen ze aan het werk waren, vloog een bedrijfshelikopter over de plaats en iedereen begon zich in bomen te verstoppen. De praktijk kwam met enige regelmaat voor, maar toen ze de eigenaar vertelden, kregen ze te horen dat de agenten nooit meer terugkwamen.

Vechten en geschokte geestelijke gezondheid

De Braziliaanvankelijk twee maanden op de marihuanaplantages doorbrengen. Maar hoewel ik dacht dat ik het zonder problemen aankon, woog de mentale vermoeidheid zwaarder dan de fysieke. Ze zegt dat ze haar lichaam pas in de eerste week van de oogst voelde.

Volgens Amanda is het niet heel moeilijk om te zien hoe mensen na het werk of zelfs tijdens de reis met elkaar vechten om geld of ernstige psychische problemen. "Ik dacht dat ik gewoon mijn geld wilde hebben en daar weggaan. Ze zeiden dat de geest geschokt was, maar ik geloofde het niet. Mensen worden een beetje gek", zegt hij.

Ook de Braziliaan maakte vreemde situaties mee. Zijn groep begon onderling te vechten en de sfeer werd steeds slechter. Omdat het de bedoeling was om twee maanden te blijven, zei ze dat ze probeerde het nog wat langer vol te houden, maar haar verblijf was onhoudbaar. Zelfs toen ze probeerde te verhuizen naar een grotere boerderij, was er geen vacature meer, ze gaf haar baan op en keerde terug naar Brazilië.

Hoewel ze de helft van het bedrag kreeg, zegt ze dat de ervaring heel anders was dan alles wat ze in haar leven heeft meegemaakt. "Het emotionele deel is degene die het meeste krijgt. De rest heb ik goed gedaan", zegt hij. Maar wie twee of drie maanden op de plantages werkt, kan volgens de programmeur aardig wat verdienen.

Op de vraag of ze nog een keer zou gaan, is ze categorisch in haar antwoord: nee. "Ik zal dit aan mijn kleinkinderen kunnen vertellen. Maar het is een erg hebzuchtige, competitieve omgeving en er zijn mensen die zich laten meeslepen. De persoon zit midden in een heleboel slechte dingen", zegt hij.

Ze wijst er ook op dat ze niemand adviseert om te gaan zonder iemand in de buurt van de plaats te kennen of "alleen voor de ervaring", omdat het erg gevaarlijk kan zijn. "Ik zat in een veilige omgeving en voelde me veilig. Maar de meeste mensen zijn bang", besluit hij.

* De naam van de programmeur is geheim gehouden om haar identiteit te beschermen.

Wist je dat de BBC ook op Telegram staat? Abonneer je op het kanaal.

Heb je onze nieuwe video's op YouTube al gezien? Abonneer je op ons kanaal!

bbabo.Net