W „Pałacu na Yauza”, gdzie podczas remontu przeniósł się Teatr na Malaya Bronnaya, tuż na scenie zostało wyposażone małe audytorium do spektaklu „Olya + Seryozha”. Publiczność ma okazję przyjrzeć się z bliska bohaterom niesłusznie zapomnianego sowieckiego pisarza Jurija Trifonowa.
Jest ich tylko dwoje – on i ona, mąż, którego nie ma już na świecie, oraz wdowa po nim, która nawiązuje z nim dialog. Główne i jedyne role zagrali Ivan Shabaltas i Olga Lapshina. Przez 1 godzinę i 15 minut obserwujemy „historię związków w małżeństwie”, jak określili autorzy gatunek spektaklu.
Jako student Instytutu Literackiego Jurij Trifonow publikował swoje pierwsze opowiadania w Moskowskim Komsomolecie. Opowiadanie „Inne życie” napisał w 1969 roku po słynnej „Wymianie”, ale przed „Domem na nabrzeżu”. W 1989 roku został nakręcony przez Valery'ego Lonskoya, nazywając dwuczęściowy film „Krzyż własny”. Siergiej grał Wiktor Rakow, a Olgę Elena Jakowlewa.
Łonskoj pokazał warstwę inteligencji moskiewskiej, o której pisał Trifonow. Na ekranie pojawiają się też bohaterowie przeszłości, aż do Lenina i Mikołaja II, ponieważ Siergiej pisze rozprawę na temat carskiej tajnej policji, która nie budzi entuzjazmu wśród kolegów i tworzy paralele ze współczesnym życiem i informacją. A potem nagle umiera Siergiej, chociaż ma dopiero 42 lata.
W Teatrze na Malaya Bronnaya Inne życie potraktowano bardziej radykalnie. Wystawił ją i wystawił uczennica Siergieja Żenowacza, Jewgienija Gromowa, która pracowała jako aktorka w jego Studiu Sztuki Teatralnej, która odbyła staż w Moskiewskim Teatrze Artystycznym. Czechow z Konstantinem Bogomołowem, z którym później zagrała w „Psyche” Fiodora Bondarczuka. Oczywiste jest, że wszystkich wydarzeń opisanych przez Trifonova nie da się złożyć w nieco ponad godzinę. Z jego opowieści Evgenia Gromova wyodrębnia tylko jedną linię kameralną związaną ze zwykłym małżeństwem, które prowadziło całkowicie szczęśliwe życie. Czasami mąż i żona kłócili się, porządkowali związek, liczyli jego kobiety i niewierności, ale gdy małżonka odchodziło, wdowa przeżywa na nowo swoje dawne wspólne życie, komunikuje się z nim tak, jakby żył. I nie wierzył w możliwość własnej śmierci.
Olya i Seryozha to całkiem sowieccy ludzie. Broni swojej pracy doktorskiej, ale szczegółów nie poznamy. Tylko ze względu na jego niepraktyczne podejście do życia, Seryozha nie może tak naprawdę zgodzić się z ludźmi, aby wszystko poszło tak, jak powinno. Olya pracuje w kancelarii prawnej, choć w historii Trifonova jest biologiem. To matka Siergieja, prawniczka, a po jego śmierci w tym samym mieszkaniu mieszka jego synowa. W spektaklu Olya jest sama, jakby w próżni, i komunikuje się tylko ze swoim zmarłym mężem. Na całym świecie nie ma nikogo, nie ma społeczeństwa.
Artystka Olga Bogatiszczowa odtworzyła kuchnię z lat 70., w której wszystko się dzieje. On i ona pamiętają dawne czasy, znajomość i pierwszą intymność. Piją kawę i to wystarczy, żeby pękły im serca. Aktorzy grają cienko i delikatnie. Nie ma fantasmagorii, chociaż ona żyje, a on nie żyje, nic magicznego, jak w Batman vs. Breżniew, gdzie Olga Lapshina zagrała niedawno sowiecką sekretarz generalną, zmęczoną państwowymi troskami i znajdującą ukojenie w zaprzyjaźnionej sowieckiej rodzinie. Wszyscy myślą, że Breżniew zmarł, a on po prostu przeszedł do innej rzeczywistości. Ale tam ważny był czas, ale nie tutaj. Może to być wszystko. Bohaterowie nie są do niego przywiązani.
I wtedy na scenie pojawi się pewna osoba, grana przez tego samego Ivana Shabaltasa. Przyjedzie do Olii po pomoc prawną, ponieważ jest zmęczony życiem bez miłości i chce się rozwieść. Posłucha go. Rozmowa poruszy wszystko w środku, ale na tym historia się skończy. A dla Trifonova wszystko dopiero się zaczyna - zupełnie nowe życie, które może zrekompensować to, co minęło. Płótno zostało, część wierzchnia została usunięta, jest delikatna i jasna fleur, a to jest cenne, ale epoka minęła. Nie wystarczą jej staromodne meble kuchenne.
Żyjemy w innych czasach, a ludzie są teraz inni. A co „przed” tak bardzo martwiło niesamowitego pisarza Trifonowa? Młodzi widzowie, którzy przybyli na przedstawienie, nie rozumieli, co się właściwie wydarzyło.
bbabo.Net