Znane niegdyś studia filmowe Cinecitta w Rzymie planują bardzo potrzebną metamorfozę na nową erę, niegdyś słynącą z najwybitniejszych włoskich reżyserów i aktorów, od Federico Felliniego po Sophię Loren.
Nazywany „Hollywoodem nad Tybrem”, Cinecitta znajdowała się w sercu złotej ery włoskiego kina i teraz ma nadzieję odzyskać część dawnego blasku dzięki finansowaniu z Unii Europejskiej po pandemii.
Włochy są głównym beneficjentem funduszu naprawczego bloku, a starzejące się studia są gotowe na nieoczekiwaną rozbudowę i modernizację w wysokości 260 milionów euro (292 miliony dolarów), aby wykorzystać różne sposoby oglądania filmów i telewizji. przywróć temu miejscu światło, które zawsze je charakteryzowało i na które zasługuje” – z nadzieją powiedziała AFP, dyrektor generalny Cinecitta, Nicola Maccanico.
Cinecitta, co po włosku oznacza „miasto kina”, było tłem dla ponad 3000 filmów, w tym 51 zdobywców Oscarów.
W ostatnich dziesięcioleciach, chociaż w Cinecitta kręcono tak docenione przez krytykę filmy, jak „Ostatni cesarz” Bernardo Bertolucciego z 1987 r. i „Angielski pacjent” Anthony'ego Minghelli z 1996 r., liczba dużych produkcji jest coraz rzadsza.
Studia zostały zainaugurowane na południowych obrzeżach stolicy Włoch w 1937 roku, aby masowo produkować propagandę dla faszystowskiego rządu Benito Mussoliniego.
Od tego czasu przetrwały wstrząsy we współczesnej historii Włoch: alianckie bombardowania w 1944 r., przekształcenie studiów w mieszkania dla ludzi przesiedlonych przez wojnę, ekonomiczny „cud” lat 50. i 60. XX wieku i późniejszy upadek. W okresie świetności, w złotej erze filmu, w Cinecitta nakręcono główne hollywoodzkie hity, takie jak „Ben-Hur” z 1959 roku i niektóre z najbardziej przełomowych dzieł światowego kina, takie jak „La Dolce Vita” Felliniego z 1960 roku.
Ale od końca lat 60. nie jest w stanie odzyskać dawnego prestiżu ze względu na konkurencję telewizji i dużych międzynarodowych produkcji, które wybierają lepiej wyposażone studia gdzie indziej.
Obecna niezdolność studiów do zaspokojenia potencjalnego popytu na seriale i filmy z powodu zbyt małych rozmiarów scen i innych niedociągnięć kosztuje Cinecitta około 25 milionów euro rocznie, jak podaje dziennik biznesowy Il Sole 24 Ore. „Dla Cinecitta to to naprawdę wyjątkowa okazja, ponieważ łączy w sobie dwie trudne do odtworzenia sytuacje: plan naprawy i dynamicznie rozwijający się rynek” – powiedział Maccanico.
Lwia część pieniędzy pozwoliłaby podwoić powierzchnię studiów, która obecnie zajmuje około 99 akrów (40 hektarów), przy stworzeniu pięciu nowych planów oraz renowacji i rozbudowie pięciu innych. Dalsze ulepszenia obejmowałyby kryty basen do filmowania pod wodą, kino z 360-stopniowym zielonym ekranem oraz dwa zestawy do wirtualnej rzeczywistości z panelami LED.
Maccanico powiedział, że rosnąca liczba platform dla treści stworzyła dziś bezprecedensowe możliwości dla studiów filmowych. „W tym kontekście rynkowym narodził się pomysł ponownego uruchomienia Cinecitty… czyniąc z niej nowe centrum referencyjne dla nowej europejskiej produkcji audiowizualnej rynku” – powiedział.
Aby zwiększyć swoje dochody, Cinecitta organizuje wycieczki dla publiczności od 2011 roku. Grupy turystów wędrują po imponującym Teatro 5, ulubionym i największym teatrze Felliniego w Europie o powierzchni 2880 metrów kwadratowych (31 000 stóp kwadratowych) lub wiją się wśród białego sztucznego marmuru, otwartego - zestawy lotnicze starożytnego Rzymu lub XV-wiecznej Florencji. Dla zwiedzających otwarte jest również muzeum z filmami, zdjęciami i kostiumami.
W 2014 roku na obrzeżach Rzymu otwarto także filmowy park związany ze studiami: Cinecitta World, zaprojektowany przez trzykrotnego nagrodzonego Oscarem scenografa Dante Ferrettiego. Z takimi rywalami jak studia Pinewood i Shepperton pod Londynem, Babelsberg w Niemczech czy Korda pod Budapesztem, może to być odpowiedni moment na odnowioną Cinecitta.
Według Europejskiego Obserwatorium Audiowizualnego Włochy w 2019 r. – przed zamknięciem produkcji COVID na całym świecie – były krajem europejskim o największej liczbie produkcji krajowych (312 filmów), wyprzedzając Francję z 240 i Niemcy (237).
bbabo.Net