Po inauguracji w styczniu prezydent Joe Biden starał się cofnąć znaczną część polityki zagranicznej byłego prezydenta Donalda Trumpa. Jego administracja odniosła pewien sukces w tym celu, jednocześnie napotykając przeszkody. Biden starał się również przeformułować geopolitykę przez pryzmat demokracji i autokracji – częściowo w odpowiedzi na rosnące globalne wpływy Chin. Próbował zrównoważyć chęć Amerykanów do projekcji potęgi USA za granicą z ich zmęczeniem wojną. Te czynniki, w połączeniu z pandemią, wpłynęły na znaczną część amerykańskiej polityki zagranicznej w ubiegłym roku.

Biden i jego wyżsi urzędnicy sprzeciwiali się polityce zagranicznej Trumpa z wielu powodów, w tym z powodu braku troski administracji Trumpa o demokrację lub prawa człowieka oraz braku zainteresowania niektórymi tradycyjnymi sojuszami. Administracja Bidena ciężko pracowała w swoim pierwszym roku, próbując naprawić relacje z kluczowymi sojusznikami. Na przykład kraje europejskie ucieszyły się z bardziej przyjaznego tonu Białego Domu, zniesienia niektórych ceł Trumpa oraz powrotu do dyskusji i rozmów na temat klimatu w sprawie porozumienia nuklearnego z Iranem.

Do pewnego stopnia Biden odniósł sukces, a przywódcy w kilku krajach wyrażali ulgę, że Biden zastąpił Trumpa, a sondaże wykazały gwałtowny wzrost pozytywnego postrzegania USA. Jednak administracja Bidena nie poświęci priorytetów tylko po to, by zadowolić sojuszników; na przykład, mimo oburzenia Francuzów, administracja wywiązała się z porozumienia o bezpieczeństwie AUKUS z Australią i Wielką Brytanią.

Kolejny poważny sprzeciw Partii Demokratycznej wobec polityki Trumpa dotyczył zmian klimatycznych. Podczas gdy Trump wycofał USA z porozumienia paryskiego, Biden szybko do niego dołączył. Uczestniczył również w konferencji COP26 poświęconej zmianom klimatu. Biden i jego partia zajęli się również zmianami klimatycznymi w polityce wewnętrznej.

Porozumienie nuklearne z Iranem to kolejny kluczowy obszar polityki, w którym Biden stara się odwrócić politykę Trumpa. Podpisany w 2015 r. za administracji Obamy Wspólny kompleksowy plan działania miał na celu nałożenie ograniczeń na program nuklearny Iranu. Trump wycofał się z wielostronnego porozumienia w 2018 roku i nałożył surowe sankcje na Iran. Zespół Bidena kontynuował rozmowy z Iranem, aby powrócić do umowy, choć jak dotąd z niewielkimi postępami.

Biden pracował również nad częściowym odwróceniem polityki Trumpa wobec Izraela i Palestyńczyków. Administracja Bidena wyraziła poparcie dla rozwiązania dwupaństwowego i przywróciła finansowanie gospodarcze i humanitarne dla Palestyńczyków, które Trump odciął. Jednak administracja Bidena zrobiła bardzo niewiele, aby kontynuować jakikolwiek proces pokojowy, nadal wyraża silne poparcie dla Izraela i nie ma zamiaru cofnąć decyzji Trumpa o przeniesieniu ambasady do Jerozolimy.

Partnerzy i przeciwnicy wiedzą, że za kilka lat Trump może ponownie zostać prezydentem, co stanowi dużą komplikację dla polityki zagranicznej Bidena. Trudno przekonać świat, że era Trumpa to aberracja, skoro obecny Biały Dom nie może zagwarantować, że Trump nie wróci do władzy.

Jednym z obszarów porozumienia między Bidenem i Trumpem jest to, że obaj chcieli wycofania się USA z wojny w Afganistanie. W porozumieniu z talibami administracja Trumpa zgodziła się na wycofanie sił amerykańskich z Afganistanu, ale to Biden zrealizował wycofanie. Chociaż można dyskutować, czy bardziej pokojowe wycofanie było możliwe, w rzeczywistości wyglądało to na bardzo niechlujne. Gdy talibowie szybko odzyskali grunt pod nogami, w Kabulu zapanował chaos. USA nie udało się ewakuować wielu Afgańczyków, którzy pomagali w ich operacjach i teraz są prześladowani.

Pozornie przypadkowe wycofanie się USA poważnie podważyło postrzeganie amerykańskiej potęgi. Sojusznicy NATO czuli się w tym procesie ignorowani, co komplikowało wysiłki Waszyngtonu na rzecz przywrócenia stosunków z Europą. Szczególnie po nagłym wycofaniu się przez administrację Trumpa wielu żołnierzy z północnej Syrii, co naraziło na ryzyko sojuszników kurdyjskich, wycofanie się Afganistanu dodatkowo wzbudziło wątpliwości co do USA jako partnera w dziedzinie bezpieczeństwa.

Zarządzanie pandemią, reagowanie na zmiany klimatyczne i relacje z Chinami pozostaną głównymi priorytetami polityki zagranicznej

Kerry Boyd Anderson

Mówiąc szerzej, wycofanie się pokazało, że opinia publiczna USA i jej przywódcy są zmęczeni wojnami budującymi narody, które rozpoczęły się wraz z administracją George'a W. Busha. Biden podjął również kroki w celu dalszego zmniejszenia wojskowej roli USA w Iraku. Nie ma apetytu na jakikolwiek rodzaj działalności wojskowej, która nie jest bezpośrednio związana z interesami bezpieczeństwa USA. Administracja Bidena doskonale zdaje sobie z tego sprawę i wyraziła zamiar podjęcia próby zmiany orientacji polityki zagranicznej tak, aby wyraźniej przynosiła korzyści Amerykanom z klasy średniej. Unikanie ideologicznych wojen budujących narody i próba zapewnienia korzyści z polityki zagranicznej obywatelom USA to pozytywne zmiany. Niemniej jednak fakt, że USA chcą uniknąć militarnych uwikłań, zmniejszy ich wpływ na takie kraje jak Rosja, Chiny i Iran.Pod rządami Bidena urzędnicy wywiadu i obrony publicznie powiedzieli, że Chiny są jednym z największych zagrożeń stojących przed USA. Sondaż wskazuje również, że jest to kraj o największym znaczeniu dla większości Amerykanów. W porównaniu z Trumpem Biden przyjął spokojniejsze podejście do Chin, ale jego polityka wyraźnie ma na celu odparcie rosnących chińskich wpływów. Biden w większości podtrzymał taryfy Trumpa i powiedział, że amerykańscy urzędnicy (choć nie sportowcy) zbojkotują lutowe Zimowe Igrzyska Olimpijskie w Pekinie. Zespół Bidena aktywnie pracował nad pogłębieniem relacji z partnerami z regionu Indo-Pacyfiku, którzy podzielają obawy Waszyngtonu dotyczące Chin.

Administracja Bidena postrzega Chiny jako coraz bardziej asertywnego konkurenta gospodarczego, militarnego i politycznego. Waszyngton doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że Pekin stara się zapewnić wyższość swojego stylu rządów autokratycznych, w bezpośrednim kontraście z liberalną demokracją. Niedawny Szczyt na rzecz Demokracji Bidena służył administracji kilku celom, w tym budowaniu sieci krajów, które odrzucają bardziej autorytarne podejście Chin.

Jednocześnie zespół Bidena nie wierzy, że całkowite odizolowanie Chin jest możliwe lub pożądane. Raczej starają się zrównoważyć konkurencję z pragmatycznym zrozumieniem, że oba kraje muszą współpracować w niektórych kwestiach gospodarczych i środowiskowych.

Pandemia była kolejnym priorytetem administracji Bidena, zarówno w polityce zagranicznej, jak i wewnętrznej. Po objęciu urzędu Biden odwołał wycofanie Trumpa ze Światowej Organizacji Zdrowia. Chociaż początkowo administracja skupiała się na szczepieniu Amerykanów, wkrótce przeniosła się do dostarczania szczepionek za granicą. Stany Zjednoczone wysłały obecnie ponad 300 milionów dawek szczepionek na COVID-19 do innych krajów, co jest częścią zobowiązania Bidena do dostarczenia ponad 1,1 miliarda dawek do 2022 roku. Waszyngton podjął również dodatkowe kroki, aby pomóc zwiększyć dostępność szczepionek na całym świecie.

Pierwszy rok prezydencji często wiąże się z zarządzaniem kryzysowym przy jednoczesnym opracowywaniu wytycznych dotyczących polityki zagranicznej. W 2022 r. administracja będzie miała nadzieję bardziej skoncentrować się na wdrażaniu strategii. Dla Bidena najważniejszymi priorytetami pozostaną zarządzanie pandemią, reagowanie na zmiany klimatyczne i relacje z Chinami. Prawdopodobnie będzie kontynuował starania o osiągnięcie porozumienia z Iranem, ale Waszyngton będzie naciskał na Teheran, o ile nie dojdzie do porozumienia. W planach jest zorganizowanie drugiego Szczytu na rzecz Demokracji.

Prezydenci USA ustalają priorytety polityki zagranicznej, ale muszą dostosowywać się do wydarzeń będących poza ich kontrolą. Stosunki z Rosją są mroźne i teraz Biden stoi w obliczu potencjalnej rosyjskiej inwazji na Ukrainę, która zagraża interesom USA w Europie. Moskwa rozumie, że Amerykanie nie są zainteresowani nową wojną naziemną, ale Waszyngton ma narzędzia, których może użyć, by spróbować odstraszyć Rosję – wiele będzie zależeć od tego, w jakim stopniu Biden będzie chciał skorzystać z tych narzędzi i czy poprą go sojusznicy.

Obama próbował wycofać się z Bliskiego Wschodu do Azji, ale wydarzenia na Bliskim Wschodzie skomplikowały te wysiłki. Biden próbuje teraz tego samego obrotu, jak dotąd z większym sukcesem, ale nie w pełni kontroluje wynik.

Ruchy terrorystyczne i ekstremistyczne już wcześniej wykoleiły priorytety amerykańskiej polityki zagranicznej i mogą to zrobić ponownie, podobnie jak wiele innych oczekiwanych i nieoczekiwanych wyzwań. Kwestie, które należy obserwować w 2022 roku, obejmują migrację na granicy południowej, globalne ożywienie gospodarcze, cyberbezpieczeństwo i Koreę Północną.

•

Zastrzeżenie: Poglądy wyrażone przez autorów w tej sekcji są ich własnymi i niekoniecznie odzwierciedlają punkt widzenia bbabo.net

bbabo.Net