Na Syberii odkryto nieznane wcześniej źródło emisji gazów cieplarnianych spowodowane topnieniem wiecznej zmarzliny.

Naukowcy z Uniwersytetu Wschodniej Finlandii we współpracy z kolegami z Rosji, USA, Francji i Niemiec odkryli, że kiedy topi się bogata w materię organiczną w wiecznej zmarzlinie arktycznej glebie, we wschodniej Syberii uwalniany jest podtlenek azotu N2O.

Jak wiecie, podtlenek azotu zajmuje trzecie miejsce po dwutlenku węgla i metanie pod względem szkód dla środowiska. Mimo to podtlenek azotu w przeliczeniu na jednostkę masy ma trzysta razy większy wpływ na klimat niż dwutlenek węgla.

Wyżyny Edomnye zajmują duży obszar we wschodniej Syberii, Jakucji i Alasce. Wcześniej naukowcy uważali, że główne szkody w środowisku są spowodowane emisją metanu i dwutlenku węgla.

Naukowcy zauważyli jednak, że ilość gazów cieplarnianych emitowanych z gleby w pobliżu rzeki Lena i Kołyma przekracza normę o jeden lub dwa rzędy wielkości dla tego obszaru. Naukowcy zauważają również, że liczba ta znacznie wzrosła w ciągu mniej niż dziesięciu lat.

Zdaniem naukowców wzrost emitowanych gazów cieplarnianych związany jest z wysychaniem i stabilizacją zamarzniętej gleby po rozmrożeniu. Ponadto ważną rolę w tym procesie odgrywa wzrost populacji mikroorganizmów zawartych w żywności, które biorą udział w powstawaniu emisji gazów cieplarnianych. Wcześniej naukowcy nie zwracali wystarczającej uwagi na emisje podtlenku azotu z gleb w regionach wiecznej zmarzliny, jednak z powodu globalnego ocieplenia proces emisji gazów cieplarnianych na Syberii Wschodniej znacznie przyspieszył i nadal nabiera tempa.

bbabo.Net