Każdego roku kobiety i mężczyźni na całym świecie obchodzą Międzynarodowy Dzień Kobiet (IWD) 8 marca. IWD przekształciło się z ruchu robotniczego w coroczne wydarzenie uznawane przez ONZ. Nasiona, dla których zostały zasiane w 1908 roku, kiedy 15 000 kobiet maszerowało ulicami Nowego Jorku; domagając się krótszych godzin pracy, wyższych płac i prawa do głosowania. Clara Zetkin, aktywistka i rzeczniczka praw kobiet, zaproponowała ekskluzywny międzynarodowy dzień przeznaczony wyłącznie na wzmocnienie pozycji kobiet. Zostało jednogłośnie uzgodnione na Międzynarodowej Konferencji Kobiet Pracujących w Kopenhadze w 1910 r., a po raz pierwszy oficjalnie obchodzono je w 1911 r. w czterech krajach. W 1975 roku ONZ zaczęła obchodzić ten dzień na arenie międzynarodowej.
IWD stało się dniem świętowania zmagań i doniosłych osiągnięć kobiet. W tym dniu patrzymy wstecz, jak daleko zaszły kobiety w społeczeństwie. Polityczne korzenie tamtych czasów są nadal widoczne w strajkach i protestach mających na celu podniesienie świadomości na temat trwałych nierówności. ONZ ogłosiła swój temat dla IWD 2022 jako „Równość płci dzisiaj dla zrównoważonego jutra”. Będą gospodarzem wydarzeń, w tym międzynarodowej wirtualnej konferencji, aby rozpoznać, w jaki sposób kobiety na całym świecie reagują na zmiany klimatu. Według strony internetowej IWD, tegorocznym hashtagiem jest #BreakTheBias, który prosi ludzi o wyobrażenie sobie „świata wolnego od uprzedzeń, stereotypów i dyskryminacji”.
Aurat March okazał się fenomenalnym sukcesem; zmuszanie społeczeństw do uznania wysiłków kobiet.
IWD jest obchodzone na całym świecie poprzez festiwale i protesty. Według Global Gender Gap Report 2021 Światowego Forum Ekonomicznego czas potrzebny na zniwelowanie globalnej różnicy płci wydłużył się z 99,5 lat do 135,6 lat. Badanie przeprowadzone w 2021 r. przez UN Women w 13 krajach wykazało, że 45 procent kobiet twierdziło, że one lub znajome kobiety doświadczyły jakiejś formy przemocy podczas pandemii – przy czym najczęstszymi formami nadużyć były werbalne i jawne odmowy dostępu do podstawowych zasobów. Takie statystyki podkreślają niefortunne realia kobiet na całym świecie. W celu doprowadzenia do pozytywnych zmian, w ciągu ostatnich kilku lat grupy feministyczne na całym świecie organizowały demonstracje; domagając się równych praw pracowniczych, praw do aborcji i położenia kresu przemocy wobec kobiet. Wielu prowadzi kampanie na rzecz swoich rządów, aby unieważnić prawa dyskryminujące ze względu na płeć i naciskać na nowe przepisy chroniące kobiety.
Pierwszy marsz IWD w Pakistanie, znany jako Marsz Aurat, został zorganizowany przez niewielką grupę kobiet w Karaczi w 2018 roku, które miały nadzieję zwrócić uwagę na przemoc i nierówności, z jakimi borykają się kobiety w całym kraju. Organizując pierwszy Marsz Aurat, kobiety nie spodziewały się dużej frekwencji. Jednak kobiety ze wszystkich środowisk połączyły się, aby podnieść swój głos w obronie podstawowych praw. W przemówieniach i afiszach poruszano takie kwestie, jak prawa spadkowe, prawo do edukacji, dostęp do opieki zdrowotnej, przemoc domowa i równe płace. Chociaż wiele osób odrzuciło ogromną frekwencję jako jednorazowy przypadek, kobiety potraktowały to jako dzwonek alarmowy. W kolejnych latach wydarzenie to tylko rosło. Marsz rozprzestrzenił się na wiele miast w Pakistanie i nawet mężczyźni zaczęli brać w nim udział. Aurat March okazał się fenomenalnym sukcesem; zmuszanie społeczeństw do uznania wysiłków kobiet.
Dzięki stałemu wsparciu i organizacji corocznych Marszów Aurat, pakistańskie kobiety mają nadzieję na osiągnięcie podobnych kamieni milowych. Kobiety biorące udział w marszu wykazują ogromną siłę symboliczną, ale takie oburzenie związane z domaganiem się praw ogranicza się do bardziej miejskich obszarów Pakistanu – Lahore, Islamabadu i Karaczi – mimo że około 63 procent pakistańskich kobiet mieszka na obszarach wiejskich . Podczas gdy kobiety na całym świecie i w pakistańskich obszarach miejskich mają nadzieję na zniwelowanie różnic płacowych i osiągnięcie większej liczby stanowisk kierowniczych, kobiety z obszarów wiejskich w Pakistanie chciałyby móc opuścić swoje domy bez zgody członków rodziny płci męskiej; większość jest obecnie uzależniona finansowo i emocjonalnie od mężczyzn. Dlatego też, chociaż Marsz Aurat jest doskonałą okazją dla pakistańskich kobiet do podniesienia głosu przeciwko niesprawiedliwości, z którą się spotykają, marsz ma ograniczony zakres, gdyż większość jego uczestników pochodzi z miast miejskich i nie podlega jeszcze większym barierom, na jakie napotykają. kobiety wiejskie. Wydaje się, że marsz obejmuje tylko niewielką podgrupę pakistańskich kobiet: miejskie i wyższe klasy średnie. W tym roku protestujący mają nadzieję, że organizatorzy podejmą większy wysiłek w celu włączenia różnych grup etnicznych, klas i sekt kobiet w Pakistanie.
Pisarz jest studentem.
bbabo.Net